ท่ามกลางความมืดเดือนแรม ไร้เงาจันทร์แจ่มจันทร์ฉาย ตัวฉันยืนอยู่เดียวดาย ขาดคนเคียงกาย . . . ขาดเธอ แค่ขออ้อนวอนจันทรา แค่มีเธอเคียงกายาเสมอ มีเพียงคำมั่นฉันเธอ ว่ารักกันเสมอตลอดไป ฉันคงทำได้แค่ฝัน มีเธอเคียงกันใช่ไหม เพราะตอนนี้เธออยู่แสนไกล จากห้วงหัวใจ . . . . สู่นิรันดร์
8 มิถุนายน 2549 00:24 น. - comment id 582574
...เดือนดับลับโลกแล้ว......................เราละเมอ ดาวดับกลับพลั้งเผลอ.......................ไขว่คว้า ดาวตลกเทพเด่นเด๋อ.......................โหน่งเท่ง หม่ำเฮย ดาวยั่วพลันเลิกผ้า...........................อวดให้แทนดาว ฯ
8 มิถุนายน 2549 09:05 น. - comment id 582631
It\'s mission impossible. It\'s uore poem OH!?!? It\'s okey but i wanna know the girl in your poem ei~ei~ . Then try to far BB