"จักรอ...นิจนิรันดร์" คำ ๆ นั้น ถูกส่งผ่านอากาศ มายังมือถือ สิ้นเสียงเตือน เมื่อเปิดอ่าน ยิ้ม แล้วก็ยิ้ม ๆ ยิ้มมากขึ้น ก่อนหันหน้าออกจากวงสนทนา แล้วก็ทบทวนใจตน ทำไมนะ ที่เราถึงมีความสุขจนเปี่ยมล้น เพราะไม่เคยมีรัก หรือเพราะไม่เคยได้รับรัก รักจากผู้ให้ที่จริงใจ แม้ว่างเปล่า เงาก็ไม่เคยเห็น ทำไมนะถึงได้รักเขามากขนาดนี้ สิ่งนี้เป็นความหลง หรือความรัก โอ้รัก...มันมีความสุขได้ขนาดนี้เชียวหรือ รักที่ว่างเปล่า หวังก็ยังตั้งไม่ได้ รักที่กอดอกเรา แทนกอดเขา รักที่เขาจูบดินแทนจูบเรา รักที่เขาห่มไพร แทนห่มใจเรา รักที่เหงา ๆ ในวันปิติแห่งรัก ขอบคุณผู้ให้มา รู้ไหมคุณทำให้ผมรู้สึกว่ารักมีคุณค่ากว่าที่เคยคิด รักที่คิดว่ารู้จักมาทั้งชีวิต หาใช่รักอย่างที่คุณให้ ณ เวลานี้ ขอบคุณจริง ๆ
ไพร ป่าดง 5 มิ.ย. 2549 03:08 น. - ID 89923 
829
2
0
5 มิถุนายน 2549 08:06 น. - comment id 581905
แรกรักๆเพียงพลิ้วก็รู้สึกขอบคุณความรักแบบนี้แหละ อิอิ หลังเริ่มไม่แน่ใจค่ะ ยังขอบคุณคุณเสมอ
5 มิถุนายน 2549 12:49 น. - comment id 581973
...... รอใครอ่ะคะ เดี๋ยวนั่งรอเป็นเพื่อนน๊า กลัวปี๋ นี่คะ ไม่อยากนั่งรอคนเดียวคะ เฮ้อ นั่งรอนานมากแล้วนะคะเนี๋ยะ รถขายผลไม้ดอง ไม่ยอมมาสักที เฮ้อ ...วันนี้ทำไมมาสายน๊า ฮี่ ฮี่ ...
..... ปล. (แปลว่า ไปล่ะ ) ปล. นั่งรอรถขายผลไม้ด้วย อ่านกลอนนี้ด้วย อ่านแล้วน่ารักจังคะ คิดถึงใครสักคน ที่เขารอเรา เนอะ ว่าแล้ว ต่อมความคิดถึงก็เริ่มทำงานแล้วคะ
5 มิถุนายน 2549 22:53 น. - comment id 582064
ขอบคุณ คุณเพียงพลิ้ว และคุณฉางน้อย ที่คอบสานฝัน บทกวีที่เป็นคำพร่ำบ่น ของคนที่หาใช่กวีไม่ ด้วยใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
