ผมเฝ้ามองออกไปในทุกค่ำคืน เห็นแต่ความมืดและ สีสรรของไฟที่ประดับร้านอาหารริมน้า กลิ่นดินลอยฟุ้งในตอนกลางคืน เสียงรถไฟจะมาทุกระยะและทำให้บ้านขาวริมน้ำสั่นไหว ยามนี้ไม่มีอะไรดีเท่าดีดกีต้าร์และดื่มสุรา เพลง สติล ก๊อต เดอะ บลู ของแกรี มัว ก็ทำให้ยิ่งคลึ้มยิ่งขึ้น หรือ รัก ใน ซี เมเจอรื ของ แกรนเอ้กซ์ ก็ซาบซ่าน ต่อด้วย ดอน สอนระเบียบ ใน ดาวประดับใจ ว๊อตก้าน้ำส้มเย็นๆ ตอปิโดน๊อกเอ้าท์ ก็ได้ หรือ เหล้าผสมโซดา ก้สมใจแล้ว ราตรีเลื่อนล่วงไวว่องยิ่ง ไม่ทันไรก็ตีสองแล้ว ผมไม่ได้อยากหลับไหล แต่ทว่าหนังตาบนไม่อาจค้างได้อีกต่อไป เป็นดังนี้ทุกค่ำคืน
3 มิถุนายน 2549 08:22 น. - comment id 581579
เคยมีเพื่อนอยู่บ้านริมน้ำแม่กลอง พอเห็นกระทู้นี้ก็ตรงเข้ามาแบบไม่ลังเล มีความสุขกับชีวิตดีจังค่ะ คำบอกเล่าไม่กี่คำ ก็สามารถสื่อสารความนัยได้มากมาย อืม..ดูเหมือนจะเหงา เล่นเพลงนี้สิคะ กำลังใจของโฮป.. น่าจะสดชื่นขึ้น
3 มิถุนายน 2549 09:03 น. - comment id 581587
เข้ามาเพราะ ชื่อเรื่องค่ะ *ค่ำคืนในบ้านขาวริมคลอง* แล้วก็.. ประทับใจค่ะ เลย.. มาฝากเรื่องที่เคยรจนาเอาไว้ สองตอนค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem81429.html ................ .................. เรือนริมคลอง กับฟ้าโพล้เพล้ ผมกำลังเหว่ว้าดวงใจสุดทน เหน็บหนาวกมลด้วยหลายข่าวสารที่ประดังมา พาให้หัวใจผมแสนปวดปร่าปวดร้าว... ผม....จึงพาตัวเองมานอนเดียวดาย ณ...ริมชายชล...ณ..เรือนริมคลอง... ให้สายนทีทองโอบหอมอบร่ำให้ดวงกมล ของผมนั้นได้พบฉ่ำเย็น... เรือนริมคลอง...ที่ชะตาพาต้อง... พามาให้ผมได้เป็นเจ้าของอย่างบังเอิญ เมื่อวันหนึ่ง... ผมขับรถเพลินเดินหลงเข้ามา ริมแม่น้ำนครไชยศรี เพื่อทอดทัศนียภาพดู ต้นลำพูคู่ใจ หากใช่รอใคร แบบในหนังเรื่อง*คู่กรรม*ก็หาไม่ ................. ........................ อ่านให้จบนะคะ กับ... http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=86841 เรือนร้างแรมใจ ด้วยรักค่ะ
4 มิถุนายน 2549 01:13 น. - comment id 581741
อาจดูเหงาเล็กน้อย แต่ผมว่า..เป็นชีวิตที่น่าอิจฉานะครับ สุข สงบ ดีจังครับ....
4 มิถุนายน 2549 22:18 น. - comment id 581871
ในชีวิต ก็เคยอยู่เพียงหนเดียว ที่พักบ้านริมคลอง ที่อัมพวา บ้านอยู่ริมน้ำ มีท่าเล็ก อยู่หน้าบ้าน ไว้พอนั่งทานขนมที่ซื้อจากเรือพาย ระเบียงหน้าบ้าน มีเก้าอี้อยู่สองตัว หลังบ้านเต็มไปด้วยต้นส้มโอ อากาศในช่วงนั้นเย็นสบาย ไม่ร้อน ไม่หนาวจนเกินไป ก่อนนอนคืนนั้น อัลมิตรามีโอกาศไปเยือนตลาดน้ำ ขากลับก่อนเข้าบ้าน ก็แวะดูความสวยงามของหิ่งห้อย มีคนจับหิ่งห้อยมาให้หนึ่งตัว คนเรือเตรียมขวดไว้พร้อม อัลมิตราปล่อยหิ่งห้อยตัวนั้น ตอนที่ถึงบ้านพัก ไม่รู้เหมือนกันว่า มันจะกลับฝูงได้หรือเปล่า บินถึงมั๊ย
5 สิงหาคม 2549 00:15 น. - comment id 595198
ขอบคุณที่อ่านนะคร๊าบ ตอนนี้ผมได้บ้านใหม่แล้วอยู่ใกล้กับศาลเจ้าหลักเมือง ราชบุรี บ้านผมเป็นสีขาวคร๊าบ ใครไปราชบุรีวันธรรมดาก็ไปเยี่ยมเยียนได้นะคร๊าบ ส่วนเสารือาทิตย์อยู่ทีกรุงเทพคร๊าบ