แววตาใสใสไร้เดียงสา น้ำตาท่วมถิ่นแผ่นดินเขา ทะลุทะลวงล่วงซอกเงา ชำเราชำระสุดระกำ โรงเรียนเขียนอ่านถูกผลาญเรียบ หัวใจเย็นเยียบถูกเหยียบย่ำ อนาคตหม่นหมองมองโลกดำ กดดันกลืนกล้ำเกินกว่าคิด พ่อแม่ล้มตายหายไปหมด มืดมนกำสรดสุดเจ็บจิต กรรมใดหนอซ้ำย่ำชีวิต ทางใดมืดมิดทุกทิศทาง เสื้อผ้าข้าวของน้ำนองท่วม เจ็บน่วมเกินกว่ากอบก่อสร้าง น้ำตาหลั่งไหลกว่าใจวาง อ้างว้างเพียงใดหัวใจนี้ น้ำตาท่วมฟ้ามาหลั่งริน กลืนกินโศกเศร้าไม่อาจหนี โปรดเถิด ... เกื้อกูลหนุนกันที ชุบชีพยังมี ... ให้หวังยืน แววตาใสใสไร้เดียงสา น้ำตาคอยคลายความขมขื่น ผิดใดกรรมใดใจกล้ำกลืน ผดุงให้สุขคืน ... ซับน้ำตา.
1252
2
0
29 พฤษภาคม 2549 19:22 น. - comment id 580412
.... น่าสงสารเด็กๆเนาะ เนี้ยไม่รวมสงสารตัวเองด้วยง่ะ.... โดนเข้าจังๆงับ ....
29 พฤษภาคม 2549 21:06 น. - comment id 580427
อึมม์...ร้ายแรงพอๆกะสึนามิเลยนะเนี้ย น้ำทะเลเปลี่ยนเป็นน้ำป่าจากเขา มาไม่ทันรู้ตัวเหมือนกัน. ที่ทำงานก็นำเด้กกับครูจำนวนหนึ่งเดินทางไปช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยด้วยส่วนใหญ่ไปช่วยซ่อมแซมบ้านเครื่องยนต์ไฟฟ้า รถจักรยานยนต์..เด็กถือเป็นการสร้างเสริมประสบการณ์และได้ช่วยเหลือสังคมด้วย
29 พฤษภาคม 2549 21:38 น. - comment id 580436
น่าสงสารมากครับ.... ยินดีช่วยร่วมช่วยเหลือ......ผู้ประสพภัยขอรับ
30 พฤษภาคม 2549 04:18 น. - comment id 580486
ดูท่าทาง \"คุณปราณรดี\" จะใจดีนะ นอกจากรักษาลมปราณ (ลมหายใจ) ของตัวเองดีแล้ว ยังช่วยประคองลมหายใจของเด็กน้อย ๆ ด้วย รักษาสุขภาพตัวเองด้วยล่ะ
30 พฤษภาคม 2549 09:02 น. - comment id 580487
ลืมหลั่งน้ำตาเพราะความผิดหวังของตัวเองได้เลยค่ะเมื่อดูข่าวน้ำท่วม คุณลุงคนหนึ่งหามาเขี่ยๆเพื่อหาศพหลานที่หายไป เศร้าจังนะคะ แต่ดีใจนะคะที่คนไทยไม่ทิ้งกัน
31 พฤษภาคม 2549 08:45 น. - comment id 580827
แปลกจัง ไม่เห็น \"คุณแดดเช้า\" แวะเข้ากระทู้นี้เลยแฮ่ะ เห็นแวะเกือบทุกกระทู้นิ ยกเว้นกระทู้ตัวเล็ก เด็กน่าโง่!
31 พฤษภาคม 2549 09:52 น. - comment id 580844
เม็ดฝนพราวพรมพฤกษ์ดึกสงัด ป่ารกชัฎหวั่นไหวด้วยสายฝน มวลส่ำสัตว์ร่าร้องก้องคำรณ อุทกท้นไหลบ่าเข้าป่าปูน ป่าคอนกรีตปิดกั้นสายธารเชี่ยว ระลอกเกลียวกระแทกแหลกสิ้นสูญ ธรรมชาติลงทัณฑ์พลันอาดูร นึกถึงคูณป่าไม้เมื่อใกล้ตาย กลอนป่าเมือง เคยลงไว้นานแล้วเอามาแจมเห็นว่าเข้ากันดี
31 พฤษภาคม 2549 16:05 น. - comment id 580953
เมืองไทย น้ำใจยังใสแจ้ง เมืองไทยเรืองแรงด้วยแสงจ้า เมืองไทยเทิดทัศน์ในสรัทธา เมืองไทย เมตตามีมาเติม สักวัน โศกเสร้าต้องเซาสูญ สักวัน สุขพูนต้องสรรค์เพิ่ม สักวัน แรงใจเรืองไรเจิม สักวัน พลันเริ่มเรืองรมณี คนไทยไม่มีวันทิ้งกันครับ ผมมั่นใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
