สายลมพัดหวนครวญคิดถึง ยังคำนึงถึงใบไม้แสนอ่อนไหว ยามต้องลมใบบางยังแกว่งไกว โอนอ่อนไหวโยกไปกับสายลม แต่เวลาผ่านไปไม่นานนัก ใบไม้น้อยจักต้องลาเพื่อนผอง ต้องจากที่สถานอยู่เคยจับจอง ทำให้เราทั้งสองต้องห่างไกล กลัวว่าเธอจะตกสู่เบื้องล่าง กลัวว่าเธอจะอ้างว้างอาจหวั่นไหว กลัวว่าเธอจะอ่อนแอท้อแท้ไป ขอได้ไหมให้ฉันค่อยนำทาง จะพัดโบกให้เธอยังปลิวไหว จะพัดอยู่ข้างเธอไปอยู่ไม่ห่าง จะพัดอยู่ให้เธอไม่อ้างว้าง จะพัดอยู่นำทางเคียงข้างเธอ ยามใดที่เธอหล่นร่วง ยามนั้นฉันห่วงเธอเสมอ ยามนั้นฉันหายไปกับเธอ ยามนั้นที่ฉันเผลอสิ้นแรงไป ใบไม้โรยราร่วงโรย ใบโบยแรงสิ้นไปไหน ใบไม้ใบน้อยแกว่งไกว ใบน้อยหนึ่งใบร่วงลง การเดินทางของใบไม้หนึ่งใบ ตั้งแต่แตกกิ่ง เติบโต แล้วร่วงหล่นไป บางคนอาจไม่เห็นค่า แต่ถ้าตั้งใจดู ลองดูสิ " คุณอาจพบเห็นการผจญภัยที่ยิ่งใหญ่ . . . ก็ได้ "
@ = คนผ่านทาง = @ 29 พ.ค. 2549 14:20 น. - ID 89721 
1145
1
0
29 พฤษภาคม 2549 14:38 น. - comment id 580345
บางทีสายลมก็กรรโชกแรงนะ
29 พฤษภาคม 2549 17:13 น. - comment id 580389
เวลาที่ใบไม้โบกสะบัด ก็เพราะว่ามีแรงลม ก็เหมือนกับชีวิตของคนเรา นั่นแหละค่ะ จริงไหม.....?
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
