ทุกยามของความรัก

อนุศักดิ์ ศักดิ์อนุชัยชาญ

เมื่อยามโศกไม่โศกให้ใครเขาเห็น
ทุกข์นั้นเป็นอย่างไรใจรู้หมด
ใจจึงหมองหม่นเศร้าเหงาระทด
ซึมสลดด้วยพิษคิดถึงเธอ
        เมื่อยามหมองไม่ร้องไห้ให้คนหยัน
ใจหวาดหวั่นอย่างไรไม่พลั้งเผลอ
หัวใจรักปรารถนาอยากมาเจอ
ถึงจะเก้อถึงจะท้อก็จะทน
         เมื่อยามรักรักแค่ไหนบอกไม่ถูก
แต่พันผูกหัวใจไปทุกหน
จะอยู่ไหนใกล้ไกลใจกังวล
คิดถึงคนที่รักยามจากกัน
         โอ้ยามนี้แสนเหงาและเปล่าเปลี่ยว
จะแลเหลียวรอบกายก็ไหวหวั่น
นี่มิใช่การพรากจากนิรันดร์
แต่สักวันก็ต้องพรากและจากลา
        เมื่อยามสุขสุขบ้างเป็นบางหน
สุขกับคนที่รักและปรารถนา
บางครั้งสุขอยู่กับคราบน้ำตา
ยังดีกว่าไม่พบสุขต้องทุกข์ใจ
        เมื่อถึงยาม...ที่ต้องครองรักร้าง
จึงอ้างว้างปวดร้าวหนาวไฉน
ไม่มีเธอเหมือนโลกนี้ไม่มีใคร
จึงหวั่นไหวไปทุกยามแล้วความรัก
				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    29 พฤษภาคม 2549 08:07 น. - comment id 580221

    ฉันตั้งใจไม่ร้องไห้ให้เขาเห็น
    แต่กระเซ็นทุกทีที่เอ่ยถาม
    แค่คิดถึงเขาเอ่ยเฉลยความ
    แค่คิดตามน้ำตาร่วงเขาห่วงใย
    
    ว่าจะไม่พูด อดไม่ได้สักที อิอิ
    รักมีทั้งสุขและทุกข์นะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน