กระดานดำคือผืนป่า.. ชอล์กนานาคือเด็กดอย สอนเรียนเดินตามรอย เส้นทางฝันฉันกับเธอ แย้มยิ้มตอบยิ้มแย้ม แต้มรอยยิ้มยามพบเจอ มากมายล้วนเพื่อนเกลอ เพียงสบตาศรัทธาพราย รอยเท้ากี่รอยเท้า เข้ามาสอนจุดประกาย หวังเด็กดอยทั้งหลาย อ่านออกเขียนเพียรศึกษา แล้วถึงวันต้องจาก ได้ของฝากเป็นน้ำตา แกล้มกับกาลเวลา ในอารมณ์อุดมการณ์ วันนี้เรากลับมา หลังจากลาไปเนิ่นนาน หวังฝากจิตวิญญาณ กับเด็กดอยนิจนิรันดร์
27 พฤษภาคม 2549 07:35 น. - comment id 579886
เราก็อยากจะไปเป็นครูที่ดอยเหมือนกันนะ เป็นความฝันของเราตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่เราคงไม่มีโอกาส
27 พฤษภาคม 2549 08:59 น. - comment id 579901
เคยเป็นมาช่วงหนึ่งค่ะ...เด็กๆๆน่ารักมากช่วงบ่ายเค้าจะจับปลาแล้วปิ้งช่วยกันแบ่งกันทานใช้มือล้อมวงกินข้าวใสๆๆจงจำภาพนั้นได้ดีไม่เคยลืมจากหัวใจกระต่ายสักครั้ง
27 พฤษภาคม 2549 13:58 น. - comment id 579965
27 พฤษภาคม 2549 18:28 น. - comment id 579988
สิ่งที่เราให้.. เล็กน้อยเหลือเกินถ้าเทียบกับสิ่งที่เราได้มา... เป็นนักเรียน พากเพียรเขียนอ่าน เป็นพยาบาล คอยดูแลคนไข้ เป็นหมอ รักษาเร็วไว จะเป็นอะไร.. ก็ ใ ห้ เ ป็ น ค น ดี .. เป็นทหาร สร้างบ้านสร้างเมือง เป็นนักการเมือง ไ ม่ โ ก ง ไ ม่ กิ น... เป็นครู รอบรู้ทั้งสิ้น สอนเป็นอาจินต์ ใ ห้ เ ป็ น ค น ดี.. ก อา กา ข อา ขา ค อา คา ง อา งา จ อา จา ฉ อา ฉา ช อา ชา.. ใ ห้ เ ป็ น ค น ดี ...
29 พฤษภาคม 2549 11:21 น. - comment id 580287
เราเองก็เคยไปเป็นครูดอยสมัครเล่นนะ ของชมรมกระดานดำ ของมหาลัย ที่พะเยา แววตาเด็กๆดูไร้เดียงสามาก เด็กด้อยโอกาสยังมีอีกเยอะเลยแหละ อิอิ
29 พฤษภาคม 2549 14:02 น. - comment id 580336
เพราะดีนะครับ............ หากสนใจร่วมพัฒนาการศึกษาประเทศไทย โรงเรียนบ้านสันติคีรี.... ยินดีต้อนรับครับ.................