ข้าจะยื้อยุดไว้ซึ่งความคิด ไม่รู้ถูกหรือผิดแต่ไม่สน ข้าจะมีจุดยืนของตัวตน เพื่อวันหนึ่งจะหลุดพ้นซึ่งความทุกข์ ข้าจะคงมั่นไว้ซึ่งตัวข้า ถึงแม้ใครจะว่าบ้าข้าก็สุข แม้นหกล้มซมซานข้าจะลุก หัวเราะทั้งที่ล้มคลุกเปื้อนโคลนดิน ข้าจะยังยึดไว้ซึ่งอัตตา ความเป็นตัวของข้าดังแผ่นหิน แกร่งกล้าสามารถอาจทมิฬ แม้ได้ยินใครว่าข้าดื้อดึง ข้าจะคงมั่นไว้ซึ่งตัวข้า มิสนคำนินทาที่มาถึง ไม่ยินคำทักท้วงที่รัดรึง มิคำนึงถึงใครที่ไหนเลย
25 พฤษภาคม 2549 21:50 น. - comment id 579666
บางทีคนเราเหมือนลูกโป่งนะกี้ ความคิดคนเราน่ะ อยู่ในกล่องแคบ เป่ายังไงก็โตได้แค่เต็มกล่อง
25 พฤษภาคม 2549 22:14 น. - comment id 579671
มาอ่านค่ะ ชอบค่ะ อิๆ
25 พฤษภาคม 2549 23:23 น. - comment id 579678
ไม้แก่ ดัด ยาก อิอิ (ล้อเล่นจ้ะ)
26 พฤษภาคม 2549 02:29 น. - comment id 579695
คห.๑ ไม่จริงหรอก อยู่ที่รู้จักคิดหรือเปล่า
26 พฤษภาคม 2549 03:24 น. - comment id 579697
ข้า...ค่า...ฆ่า...อันหลังนี่หวาดเสียววุ๊ย... ...ท่องคาถาอะไรผิดหรือเปล่า..รูปที่เห็นเหมือนเงาะถอดรูปไม่สำเร็จนะ..อิอิ..ไปหละป้า..งานยังไม่เสร็จ..อิจฉาคนนอนหลับจัง...
26 พฤษภาคม 2549 06:45 น. - comment id 579702
... บางทีความพยายามที่จะ \"เป็น\" ก็ทำให้ ตัวเองลำบากนะครับ สู้ปล่อยไปให้ตัวเองเป็นตัวเองไม่ดีกว่าเหรอครับ แค่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนนะ ผมว่า ดีสุดแล้ว
26 พฤษภาคม 2549 07:18 น. - comment id 579708
สวัสดีค่ะ คุณกี้ ขอเป็นเท่าที่ใจอยากเป็น(แม้เป็นไม่ได้) ขอไปเท่าที่ใจอยากไป ขอคิดเท่าที่ชีวิตนี้ยังหายใจ..... รักษาสุขภาพนะค่ะ...
26 พฤษภาคม 2549 10:15 น. - comment id 579740
ดึงมันออกมา ความทรนงในตัวเอง... ดูซิว่าจะทำอย่าที่เชื่อและมั่นนั้น จะเป็นยังไง... ถึงยังไงก็พร้อม รสนิยมการใช้ชีวิตครับคุณ
27 พฤษภาคม 2549 09:43 น. - comment id 579919
อ่านแล้วชอบจังค่ะ...ขอบคุณที่ทำให้กระต่ายหัวเราะได้..หลังจากเครียดกับงานเห้นแค่รูปก็ยิ้มแล้วค่ะ...อ่านกลอนยิ่งชอบขอบคุณจริงๆๆค่ะ
27 พฤษภาคม 2549 21:59 น. - comment id 580017
ข้า มัน ข้ามัน ข้ามันลูกทุ่งงงงงง
30 พฤษภาคม 2549 18:44 น. - comment id 580712
โห ทัดดอกไม้แดงเชียว อย่าไปฟ้อนรำอยู่แถวสี่แยกล่ะ เคยเห็นอะนะ
31 พฤษภาคม 2549 02:26 น. - comment id 580788