พุทธทาสยังอยู่ไปไม่มีตาย

ต้นไม้ต้นนี้มีอายุ
บางใบปรุแดดสอดส่องเป็นสาย
ยังดอกผลพร้อมเพรียงอยู่เรียงราย
กิ่งก้านแผ่ขยายให้ร่มเงา
ผู้ผ่านทางเหนื่อยหน่ายว่างได้พัก
สัมภาระหน่วงหนักคือความเขลา
แบกมาจนครอบครองเป็นของเรา
แท้มันต้องเปื่อยเน่าเข้าสักวัน
รากยึดโลกอย่างไรยึดไม่อยู่
ยึดตัวกูของกูก็โศกศัลย์
อนัตตาประหารอัตตาพลัน
ความมืดนั้นกลับสว่างกระจ่างใจ
ต้นไม้ต้นนี้ชื่อพุทธทาส
มีธรรมเป็นธรรมชาติสะอาดใส
อันมนุษย์มีจน ล้วนต้นไม้
มีวันร่วงโรยใบได้เช่นกัน
สอนโดยไม่สอนว่าทุกสิ่ง
มิอาจนิ่งอยู่ได้ ในความผัน
แต่หลักธรรม-ความดี เคยมีนั้น
จะอยู่เป็นนิรันดร์ ไม่ผันเลย
พุทธทาสยังอยู่ไปไม่มีตาย
รู้รับใช้เพื่อนมนุษย์ ไม่หยุดเฉย
ด้วยธรรมโฆษณ์ ที่วางไว้อย่างเคย
โอ้ เพื่อนเอ๋ย เห็นไหมอะไรตาย
-----------------------
๑๐๐ ปี พุทธทาสภิกขุ
- พุทธทาสจักอยู่ไปไม่มีตาย -
-----------------------