อ้างว้าง.. ทบทวนทุกทางทุกคำถ้อย หรือหนึ่งนิดผิดหูในคำน้อย ใคร่ครวญทุกบ่อยหาคำนั้น ดายเดียว หรือสิ้นใยที่ยึดเหนี่ยวคอยเกี่ยวกัน ฝันฝากพอจากห่างก็ต่างฝัน เรื่องราวร้อยพันหรือเธอลืม สายลมใต้แสงดาว สายลมหนาวยามรักหวานที่เคยปลื้ม วานลมเยือกพัดยอไปขอยืม น้ำตาดาวมาดื่มดับอาลัย อ้างว้าง.. เหินห่างเพื่อให้ลืมแล้วลืมไหม เว้นระยะช่องว่างระหว่างใจ หรือที่เจ็บที่หวั่นไหว..ก็เพียงฉัน
24 พฤษภาคม 2549 21:10 น. - comment id 579398
อ้างว้าง.. เหินห่างเพื่อให้ลืมแล้วลืมไหม เว้นระยะช่องว่างระหว่างใจ หรือที่เจ็บที่หวั่นไหว..ก็เพียงฉัน (หมอกจาง - เขียน) ................. รวดร้าว เรื่องราวก่อนเก่ายังผูกมั่น น้ำตากลืนกับน้ำค้าง ... ตีบตัน มองไปทางไหน ทางนั้นก็พร่าเบลอ เหินห่าง เวิ้งว้างฟ้าไกลเกินจะยื่นเสนอ หลับตาก็ฝันเจ็บละเมอ ตื่นตาก็เผลอ ... คร่ำครวญ สายลมใต้แสงจันทร์ ยังฝัน ยังคงไห้หวน เจ็บช้ำกล้ำกลืนยืนรัญจวน ร้าวเกินทบทวน ... รักที่ผ่านมา มาแจมเหมือนเดิมค่ะ ... คุณหมอกจาง สวัสดีค่ะ : )
24 พฤษภาคม 2549 22:03 น. - comment id 579413
เหินห่าง... มิอ้างว้างห่างเหินเกินกว่าฝัน บอกรักไว้ หากในใจเราใกล้กัน ดิน-สวรรค์ ก็บรรจบ เมื่อสบตา มาอ่านค่ะ
25 พฤษภาคม 2549 09:09 น. - comment id 579477
สวัสดีคะ อ้างว้าง.. เหินห่างเพื่อให้ลืมแล้วลืมไหม เว้นระยะช่องว่างระหว่างใจ หรือที่เจ็บที่หวั่นไหว..ก็เพียงฉัน ชอบบทสุดท้ายจังค่ะ...
25 พฤษภาคม 2549 12:41 น. - comment id 579523
ห่างกายอาจใช่ว่าห่างใจ...สำหรับคนที่เรารัก แต่คนที่เราไม่รัก...ใกล้กันแค่ไหน ก้อยิ่งกว่าห่างเหิน...อีกเนอะ...
25 พฤษภาคม 2549 14:21 น. - comment id 579539
.. ห่างเหิน .. อ้างว้าง .. ใคร่ครวญอย่างถี่ถ้วนชวนขื่นขม ฉันทำผิดหรือไรใจจึงตรม เคยชิดชมกลับเปล่าไร้ไม่เหมือนเคย ดายเดียว .. สิ่งที่เคยยึดเหนี่ยวไยเมินเฉย เวลาเปลี่ยนใจคนเปลี่ยนดังคำเปรย โปรดเฉลยเหตุใดกันลืมฉันลง สายลม..แสงดาว .. ฝากลมหนาวหอบใจเอาไปส่ง วอนดาวน้อยช่วยสื่อความซื่อตรง ยังมั่นคงอย่างนั้นไม่ผันแปร เหินห่าง .. เว้นช่องว่างกว้างไปคงใช่แน่ จากคิดถึงกลับกลายเป็นไม่แล จึงเจ็บช้ำย่ำแย่แพ้ความไกล ................ ไม่ใช่ลอกเลียนซะทีเดียว .. อย่างน้อย ๆ .. ชื่อกลอนก็ต่างไปละค่ะ .. คุณหมอกจางคงไม่กัด .. เอ๊ยยย คงไม่ว่านะคะ ..
25 พฤษภาคม 2549 16:04 น. - comment id 579561
เหินห่าง... หมอกจางจางบางเบาเย้าใบหญ้า หยาดน้ำค้างพร่างพราวบนราวตา ต้องจากลายามเคลื่อนเลื่อนตะวัน สวัสดีค่ะ...สบายดีนะคะ......
25 พฤษภาคม 2549 20:15 น. - comment id 579631
ผ่านลอย คนคอยยังคงคอยกับเหว่ว้า เอาพื้นดินรองรับซับน้ำตา เขาไปแล้วไม่กลับมา..ก็หลงคอย ผมก็มาดำน้ำตอบเหมือนเคยครับคุณแดดเช้าขอบคุณครับที่มาทักทายกัน ........................................... สบตา.. บางคราก็อ้างว้าง วันคืนที่รักจาง ไม่เหลือสักอย่าง..ในสายตา มาทักกลับครับคุณเพลงพราย
........................................... คุณแมงจินูน ขอบคุณครับ
(ยิ้มหน้าบานเลย แหะๆ) ............................................ คุณชมพูฯ เห็นด้วยนะ..
........................................... คุณผู้ฉิงสีม่วง เก็บค่าลิขสิทธิ์ๆๆๆๆ
กลอนเพราะดีนะ.. ............................................ คุณสลักเสลา ทั่วๆไปก็สบายดีครับ
.............................................
29 พฤษภาคม 2549 15:56 น. - comment id 580361
ใครนะ อุตส่าห์ยกเก้าอี้ไปไว้ถึงนั่น....