. . . ตั้งความหวังให้ไกลสุดปลายรุ้ง แล้วจงมุ่งฟันฝ่าอย่าหวั่นไหว อนาคตข้างหน้าอีกยาวไกล จงก้าวไป ด้วยใจรัก อย่างมั่นคง . . . เมื่อเธอล้ม เธอจงลุกให้แคล่วคล่อง ให้ไวว่องรวดเร็วอย่าได้หลง จงทนงในความเป็นตัวตน ว่าทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน . . . การเริ่มต้นไม่มีคำว่าสาย จงขวนขวาย ค้นคว้า หมั่นสร้างสรรค์ การหมั่นหาความรู้คุณอนันต์ แล้วสักวัน ความสำเร็จ เป็นของเธอ
23 พฤษภาคม 2549 15:15 น. - comment id 579092
สวัสดีค่ะ ตั้งจิตมั่นสร้างทางสร้างหวัง สิ่งที่พลั้ง...จงอย่าได้ไปสน มุ่งหน้าไปสู้สู่ฝันตน จงอดทน...กล้าก้าวคว้าเส้นชัย... ทุกคน ไม่เคยไม่ล้ม...
23 พฤษภาคม 2549 15:34 น. - comment id 579098
บนโลกกว้างทางลำบากแค่ไหน จงก้าวเดินต่อไปด้วยใจหวัง ใช้ความดีจริงใจเป็นพลัง สร้างสิ่งหวังด้วยความดีมีคุณธรรม
23 พฤษภาคม 2549 15:44 น. - comment id 579100
อ่านแล้วก็เพราะดีนะคะหากคุณอ่านกลอนของทานอื่นก็อย่าลืมส่งความคิดเห็นให้เขาได้รู้บ้างนะคะ%64
23 พฤษภาคม 2549 15:54 น. - comment id 579107
ถึงจะล้มและเจ็บก็จะฝืน ลุกขึ้นยืนด้วยมานะที่เข้มแข็ง จะก้าวเดินอย่างมั่นใจในเรี่ยวแรง ใจจะแกร่งกายจะทนคนเช่นเรา ........................................ ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่านเรื่องสั้น
23 พฤษภาคม 2549 16:02 น. - comment id 579112
ยินดีของับที่ได้รุจักกัน .... ฝากกลอนนี้ไว้แล้วกันง่ะ เป็นกลอนเก่าที่แต่งไว้เมื่อเร็วๆนี้ของับ \" มาขอเน้นเป็นแรงใจให้ก้าวย่าง หากพลาดพลั้งหยุดชั่งใจไว้หน่อยหนา คอยเรี่ยวแรงรอแสงใหม่ใส่อุรา ค่อยลุกมาพากายก้าวได้ดังเดิม เกิดเป็นคนมีทุกข์ทนปนสุขเศร้า เรื่องคละเคล้าอย่าปล่อยเปล่าเอามาเสริม ประสบพบทบบทเรียนเพียรต่อเติม พูนใจเพิ่มให้ก้าวเดินเผชิญโลก \" \" ขอให้ก้าวต่อไปอย่างมั่นคง \" ของับ ทุกๆท่านเยยง่ะ
23 พฤษภาคม 2549 16:35 น. - comment id 579125
ล้มแล้วลุกยืนหยัดไว้ด้วยใจสู้ ปูทางสู่ความฝันอันสดใส สำเร็จได้ด้วยหวังกำลังใจ ฝันไม่ไกลไปกว่าจะคว้ามา
23 พฤษภาคม 2549 18:53 น. - comment id 579158
ล้มแค่ล้มมิได้ตายสักหน่อย สะบัดฝุ่นนิดหน่อยแล้วค่อยก้าว เรียนรู้การล้มพลาดในทุกคราว บันทึกเป็นเรื่องราวเพื่อเดินกราย มิใช่ล้มแล้วลุกเพียงแค่ลุก แต่ต้องฉุกคิดคำนึงถึงจุดหมาย เจ็บเพียงนิดอย่าฝังใจไปมากมาย ใครท้าทายก็ช่างมัน ฉันจะเดิน ล้มแค่ล้มมิได้ตายสักหน่อย แผลนิดน้อยเยียวยาอย่าขัดเขิน ดูแลตน ดูแลกาย อย่าได้เมิน อย่าหลงเพลินเดี๋ยวจะล้มไม่มีจำ
23 พฤษภาคม 2549 21:23 น. - comment id 579198
ค่ะเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง
24 พฤษภาคม 2549 10:24 น. - comment id 579300
ใช่เลย ทุกคนเคยล้มทั้งนั้น แต่การลุกขึ้นเพื่อก้าวเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่ง
24 พฤษภาคม 2549 15:02 น. - comment id 579346
ทางฝันแม้หนทางยังยาวไกล...... จงก้าวไปด้วยใจที่มั่นคง............ หากวันใดที่พลาดล้มลง...... จงลุกขึ้นสู้ด้วยใจทะนง... ^ _ ^
25 พฤษภาคม 2549 02:49 น. - comment id 579437
อ่านแล้วดีใจนัก ได้ประจักษ์เห็นแล้วหนา กลอนเราก็นำพา สุขนั้นมาสู่ทุกคน ท่านที่เคยท้อแท้ ทุกสิ่งแม้ดูสับสน ผู้แต่งขอบัลดล ให้ทุกคนหายแคลงใจ ความทุกข์จงหายสิ้น ทุกชีวินจงผ่องใส คลาดแคล้วโรคาภัย ตราบนี้ไปนานแสนนาน ปล. ขอบคุณทุกคนที่อ่าน และ ฝากความคิดเห็นนะครับ
27 พฤษภาคม 2549 08:06 น. - comment id 579890
ชอบค่ะขออนุญาตยืมกลอนไปให้คนที่กำลังท้อแท้นะคะ..แต่งไม่เป็นค่ะ..ขอบคุณมาก