ข้าวหนึ่งคำ เคี้ยวกิน จนสิ้นหวาน ไปกี่จาน ท่านชิม จนอิ่มหนำ หากไม่อิ่ม ลิ้มได้ อีกหลายคำ ช่างน่าขำ มิลำบาก หรือยากเย็น ผิดกับตอน ก่อนท่าน ได้หวานปาก ความลำบาก ท่านไซร้ คงไม่เห็น กว่าจะถึง หนึ่งคำ มันลำเค็ญ กว่าจะเป็น หนึ่งเม็ด เข็ดจนตาย มาร่วมมอง ท้องทุ่ง กันเถิดหนา เห็นชาวนา ท่านไซร้ ต้องใจหาย เหนื่อยจริงจริง วิ่งร่อน ไปต้อนควาย จับหัวท้าย คันไถนา มาเทียบเทียม ออกดำนา ถึงหน้าดำ ต้องทำได้ ประเดี๋ยวไพล่ ไปเอาเพลา เอาจอบเสียม ดำให้สิ้น ดินที่เหลือ เพื่อตระเตรียม ปลูกกล้าเยี่ยม เปี่ยมคุณค่า อาหารดี พอกล้าเรือง เหลืองเด่น ไม่เป็นเขียว ก็เอาเคียว มาเกี่ยวข้าว เข้าโรงสี กลายเป็นข้าว คำนั้น อันเข้าที ดูเข้าซี กี่ขั้นตอน ก่อนท่านกิน เพราะฉะนั้น ท่านจะกิน กินให้หมด เดี๋ยวให้อด เสียให้หนัก ให้ชักดิ้น คิดประจำ ก่อนคำหนึ่ง จะถึงลิ้น ลิ้มให้สิ้น กลิ่นโคลน เป็นผลบุญ
กระวีกำภู 21 พ.ค. 2549 22:07 น. - ID 89487 
2166
2
0
21 พฤษภาคม 2549 23:30 น. - comment id 578786
... ข้าวคำนั้นอันตรึงซึ้งในอก ผ่านหลายศกยกไว้อยู่ในหัว คราวจนยากตรากตำช้ำใจตัว คำถี่ทั่วถ่องแท้แช่น้ำตา
22 พฤษภาคม 2549 19:42 น. - comment id 578982
ลิ้มจนสิ้นกลิ่นข้าวคราวกำซาบ ตื้นตันปลาบปลื้มล้ำคำข้าวหวาน ยังเก็บทุกเมล็ดข้าวสาวตำนาน ถึงนิทานชาวนามาหว่านกอ กอข้าวเริ่มตั้งท้องทองอร่าม ใจยังถามถึงที่มาข้าวแตกหน่อ จึงหวานคำทุกคำเมล็ดข้าวเลี้ยงพอ พอจะหล่อเลี้ยงชีวิตคิดรู้คุณ ลิ้มจนสิ้นกลิ่นข้าวคราวกำซาบ ด้วยสุดปลาบปลื้มจิตคิดเกื้อหนุน เหงื่อชาวนามาหว่านตำนานบุญ ขออนุโมทนาหนุน ... ข้าวหมดจาน
23 พฤษภาคม 2549 10:12 น. - comment id 579051
1 มิถุนายน 2549 16:25 น. - comment id 581229
เอาไปให้นักเรียนอ่านแล้วนะครับ ดีมาก ๆ เลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
