มีเพื่อนกินดังเผาผลาญเงินร่อยหลอ ประจบสอพลอเพื่อหวังเงินเท่านั้น พอไร้ค่าหมดสิ้นตัวหนีห่างพลัน เหมือนมิรู้จักกันดังคนละคน แต่เมื่อก่อนสนิทสนมกลมเกลียวนัก ไปไหนจักขอไปด้วยเพื่อหวังผล พูดคำหวานฉอเลาะด้วยเล่ห์กล ควรจดจำสอนตนเองแม้นพลาดพลั้ง มีเพื่อนแท้ย่อมช่วยเหลือกันและกัน เงินมิเคยมาอันดับแรกสักครั้ง ปัญหาใดย่อมช่วยแก้และรับฟัง มิเคยหวังสิ่งใดนี่คือน้ำใจ มีเพื่อนแท้อัชฌาสัยนั้นงดงาม คอยช่วยเหลือติดตามเราน่าปลื้มหทัย แม้นเงินหมื่นแสนเสียให้เพื่อนกินไป ถือเสียให้ทานกับคนเหล่านั้นเอง