ผ่านหมอกพบดอกไม้

ตราชู

เพื่อนๆทุกท่านครับ ความจริง ร้อยกรองบทนี้ เกิดขึ้นจากการนั่งแต่งกาพย์ยานีเล่นของผม ในเวลาซึ่งยังว่างจากงาน เดิมทีก็คิดว่าไม่เห็นมีสาระอะไร เพราะแต่งเล่นๆ แต่จะลบทิ้งไปก็อดเสียดายไม่ได้
เลยนำมาให้ลองอ่านกันดูครับ มีข้อติคำติงอย่างไร ผมยินดีรับไว้เสมอครับ เพื่อการปรับปรุงในวันข้างหน้า ขอขอบพระคุณทุกท่านครับที่เป็นกำลังใจให้ผมเสมอมา
ผ่านหมอกพบดอกไม้
                สรวมใจซึ่งใสแจ้ง
มุ่งเร้าแรงมารวมรอม
ทุกข์ย้ำอย่าจำยอม
แม้เยิ่นยาวความหนาวเย็น
                ขอมือมาถือมั่น
ซึ่งคมขรรค์ข้ามลำเค็ญ
ห้ำหั่นอาธรรม์เห็น
ด้วยใจฮึกรำลึกหาญ
                ขอเท้ามาเทาเที่ยว
ช่ำชองเชี่ยวด้วยเชิงชาญ
ด้นดั้นแม้กันดาร
สักเพียงใดก็ใฝ่เดิน
                แกล้วกลั่นมุ่งมั่นกล้า
ถึงขวางหน้าคือขุนเนิน
สิงขรซับซ้อนเขิน
เสลาขั้นยังมั่นคง
                สักวันสิ่งฝันไว้
ย่อมสมใจสมเจตน์จง
แสงล่องจักส่องลง
รังรองทามเรืองรามทอง
                ผ่านหมอกพบดอกไม้
อบอวลไปเอมใจปอง
สิงคลิ้งสรรพ์สิ่งครอง
ทรงคุณค่าราคาควร