หน้าส่วนตัว
ธรรมปัจจัย
ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒
พิภพเราเขดาร้อน
ประจัญฟอนประจญไฟ
มนุสสานราศัย
ยะเยียบโศกวิโยคซึม
พิภพมัวสลัวม่าน
ณ ถิ่นฐานซิ่เทาทึม
นภางค์คร่ำระกำครึม
สดับครืนสะอื้นคราง
นราไข้ฤทัยเข็ญ
มิวายเว้นเทวษวาง
คะเนถึงคะนึงทาง
นิราศที่วิถีเทียว
พิภพเราเขดาไร้
สงบได้เพราะสิ่งเดียว
พระธรรมแล้ผิว์แลเหลียว
ประสบแหล่งแจรงเลอ
นภาสรรค์สุพรรณแสง
แจร่มแจ้งจรูญเจอ
สลิลปรายขจายเปรอ
ประโมทย์ปรุงผดุงปราณ
ไสวทางสว่างทิศ
ประกอบกิจกุศลการ
พบูบ่งประจงบาน
วิบากพ้นทุรนภัย
เสถียรธรรมประจำเที่ยง
มิหลีกเลี่ยงละครรไล
พิบูลย์ค่าประภาไข
ระเรียงคู่ฤรู้คลาย
พระธรรมเพิ่มเฉลิมผ่อง
ประชาผอง ณ ทุกภาย
วโรภาสพระศาสน์ผาย
พิสุทธิ์ธรรม์นิรันดร์เทอญ
________________________
ตราชู 18 พ.ค. 2549 10:35 น. - ID 89361 
995
0
0
18 พฤษภาคม 2549 12:55 น. - comment id 577996
มีความหมายดีครับ...... หายากนะครับ คนแต่งเกี่ยวกับ ธรรมะ เหมือนคำกล่าว ว่า ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั่นเห็นเรา
19 พฤษภาคม 2549 09:35 น. - comment id 578228
พี่พุดเห็นแววกวีซีไรท์ แล้วค่ะ ด้วยรักนัก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
