ละเลงลื่นระรื่นชลที่ล้นหลั่ง เวียนวาดหวังคลั่งไคล้หาหน้าผาเผย ไหลละล่องจ้องจุมพิตเข้าชิดเชย ไม่ละเลยเคยเชยชื่นทุกคืนวัน ผ่านผสมลมทะเลละเห่กล่อม ละมุนม่อมหอมละไมไม่ผายผัน ดุจภมรเว้าวอนหาลัดดาวัลย์ กระสับสั่นพลันพะวงหลงละเมอ เช่นชายจริงยิ่งหญิงแท้ที่แพ้พ่าย ยากยักย้ายย่อมถ่ายทำนำเสนอ ร้อยเรียงรักสมัครมั่นฉันและเธอ ไยไผลเผลอเสนอยื่นดั่งคลื่นลม....กลบทละลอกคลื่นกระทบฝั่ง