...ในวันที่แสงจ้า... ...ยังมีค่ามีความหวัง... ...แข็งแกร่งแรงพลัง... ...มีแรงยั้งความวุ่นวาย... ...สายน้ำที่ไหลเชี่ยว... ...ไหลเป็นเกรียวมิขาดสาย... ...คล้ายโลกที่วุ่นวาย... ...มีจุดคลายให้ชื่นบาน... ...มวลมิตรที่เสแสร้ง... ...คอยกลั่นแกล้งร้องขับขาน... ...หนึ่งมิตรมิใช่มาร... ...เติมความหวานเสมอมา... ...รวมแรงเร่งก้าวผ่าน... ...พ้นขวากหนามข้ามหน้าผา.. ...จุดหมายที่มุ่งมา... ...ความแกร่งกล้าที่ข้ามี...
16 พฤษภาคม 2549 21:44 น. - comment id 577641
ไพเราะดีนะครับ บายแค่นี้แหละ
16 พฤษภาคม 2549 22:02 น. - comment id 577648
มาสิทางขวากหนาม จักด้นข้ามอย่างท้าทาย มาสิภยันตราย จักย่อยยับลงกับมือ เปิดใจให้แกร่งกล้า บ่มเวลาเพื่อฝึกปรือ อุปสรรคนั้นคือ ทางเส้นชัยให้ฝ่าฟัน
16 พฤษภาคม 2549 22:34 น. - comment id 577653
// สวมรองเท้าจะเป็นการดีที่สุดครับ
17 พฤษภาคม 2549 07:42 น. - comment id 577699
เพราะมากครับบบบบบ ชื่นชม แต่งได้ไงเนี่ย
17 พฤษภาคม 2549 20:40 น. - comment id 577880
ขอบคุณที่แวะมาคุณnuk_za.ในกลอนนี้ คนผ่านมามิผ่านเลยมาเอื้อนเอ๋ยวาจานั่น หมี่ทระนงแอะใครกันอ๋อเพื่อนฉันในบทกลอน คุณอัสสุสวัสดีดีครับผม ขอบคุณที่แวะมาเติมไออุ่นให้แสงดาว
18 พฤษภาคม 2549 14:49 น. - comment id 578034
อ่านเวลาที่เรารู้สึกท้อแท้.... อ่านเวลาที่เรารู้สึกว่าเหงา..... อ่านเวลาที่เรารู้สึกเหนื่อย.... อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ จะเข้ามาอ่านอีกนะคะ
18 พฤษภาคม 2549 22:36 น. - comment id 578168
ต้องว่ายน้ำให้แข็งด้วยค่ะ
6 กรกฎาคม 2549 23:36 น. - comment id 588996
ณ. ตอนนี้ อัลมิตรา .....ยินดีที่มาเยือน......
12 กรกฎาคม 2549 09:56 น. - comment id 589726
แค่ได้อ่านบทกวีของมิ่งมิตร ทำให้จิตรแกร่งกล้ามาอีกหน จะฝ่าฟันขวากหนามในไพรพง แล้วดำรงชีวิตอยู่สู้ตอไป