จะเก็บคำร้อยพันหรือหมื่นแสน

- นายสายลม -

จะเก็บคำร้อยพันหรือหมื่นแสน
มาทดแทนความรักที่ฉันฝัน
เคยร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมผูกพันธ์
เคยร่วมฝัน ถึงคืนวันอันแสนไกล
เคย  รัก เคยรู้ เคยหวัง
อยู่  เคียง อยู่ข้าง อยู่ใกล้
เป็น  เธอ เป็นฉัน เป็นหัวใจ
เรา  สร้าง เราใฝ่ เราก้าวเดิน
จนวันหนึ่งหลงระเริงในรักแท้
คิดว่าแน่ ว่าเก่ง ไม่ไปไหน
คิดหลงผิด ว่ารักเธอไม่เปลี่ยนไป
ทิ้งขว้างให้ หัวใจ เธอทรมาน
แล้วเธอก็จากฉันไป ไกลลับตา
เลยรู้ว่า สิ่งที่คิด ผิดมหัน 
ไม่เคยอยู่ดูแลใจ ให้ผูกพันธ์
ทิ้งขว้างใจกัน ให้ทรมาน 
แล้วเธอก็จากฉันไป ไกลตาลิบ
เลยรู้แน่ ที่คิด ผิดมหัน
เลยรู้ค่า รักจริง ที่พึ่งพัง
ไร้รักแท้ ที่หวัง ทรมาน
ฉันผิดเอง ที่ไม่รู้ ค่าของรัก 
ฉันโง่หนัก ที่ทิ้งรัก อยู่เคยข้าง
ฉันปล่อย เธอเดียวดาย ทรมาน 
ฉันจึงต้องพบพาน สิ่งที่ทำ
เธอคงเจ็บ เธอคงปวด แสนสาหัส 
เธอคือคน ที่รัก และทนได้
เธอทนเจ็บเพื่อฉัน มาแสนไกล
และวันนี้เธอไป จากฉันเอง
ฉันไม่โกรธ ที่เธอเดินผ่าน ตัวฉัน 
ทิ้งคืนวันที่ฝัน และที่ใฝ่ 
เพราะที่เธอรอฉัน เฝ้าปวดใจ
มันคงให้ความทุกทรมาน
ผ่านเทอดรักที่ฉันมันไม่เห็นค่า 
ผ่านไปหารักแท้ที่เธอใฝ่
แต่ที่เธอทำให้ฉันได้เห็นจากหัวใจ
คือรักแท้ที่ฉันนั้น ไม่มีวัน ได้จากใคร นอกจากเธอ
ถึงน้ำหวาน หญิงผู้เป็นที่รัก หญิงผู้ตายจากฉันไป ฉันเสียใจ และขอโทษ 
ไปเทอดเธอที่รักของฉัน  ลาก่อน...
11:07 16/5/2549