โปรดอย่าสร้างสัมพันธ์แม้ฉันท์เพื่อน กลัวใจเลื่อนล้ำเส้นเกินเช่นนั้น โปรดอย่าสร้างความเคยชินเคยมีกัน กลัวใจฝันเพ้อพกตกม้าตาย โปรดอย่าจับมือฉันให้มั่นนัก กลัวใจปักรักหลงพะวงหมาย โปรดอย่ายิ้มแย้มยั่วกลัวละลาย ความสัมพันธ์จะกลับกลายคล้ายเป็นอื่น โปรดอย่าส่งตาหวานพาลจะเพ้อ กลัวรักเก้อเกินห้ามยากจักฝืน โปรดอย่าเผยวาจาจงกล้ำกลืน กลัวต้องยืนโดดเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง โปรดอย่าทอดสะพานให้ฉันข้าม กลัวนิยามคำรักผิดจากหวัง โปรดอย่าเอ่ยคำคิดถึงพึงระวัง กลัวใจพังยับเยินเกินเยียวยา โปรดอย่าทำสิ่งใดอีกได้ไหม เพียงแค่นี้หัวใจฉันมันถามหา แค่เธอยืนเฉยเฉยอย่างเคยมา ฉันหลงรักแทบเป็นบ้า .. แทบบ้าตาย ..
บุญมี 11 พ.ค. 2549 20:03 น. - ID 89162 
956
3
0
11 พฤษภาคม 2549 20:31 น. - comment id 576510
ยิ้ม.. หลังจากที่อ่านจบ น่ารักดีค่ะ บทนี้ เข้าใจคิด
11 พฤษภาคม 2549 21:07 น. - comment id 576518
ความรักเข้าตาแล้วละฮะยังงี้ แต่จริงนะฮะ เด็กหนุ่มอย่างผมนี่ก็มีอาการอย่างที่ว่ามานี่แหละฮะ นั่งมองฟ้าในตอนกลางคืนบนดาดฟ้า เปิดวิทยุเบาๆ ฟังเพลง น้ำตาแสงไต้ แล้วมันโรแมนติคชะมัด
11 พฤษภาคม 2549 21:26 น. - comment id 576525
โปรดอย่ายิ้มให้ฉันจะได้ไหม เพราะหัวใจละลายคล้ายเป็นบ้า อย่าห่วงใยไม่ต้องพบอย่าสบตา ช่วยก้มหน้าลงรูดซิปกางเกงที
12 พฤษภาคม 2549 09:21 น. - comment id 576613
อ่านแล้วนั่งยิ้มน่ะค่ะนี่...ช่างเขียนได้น่ารักสะกระไร
12 พฤษภาคม 2549 11:10 น. - comment id 576645
หายใจเข้า หายใจออก ก็ไม่ได้เหรอ ? โห .. ใจร้าย ยืนน่ะ มันเมื่อยน๊า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
