วิ่งตามตะวัน

ม้าลาย

1 
เรื่อแสงทองส่องฟ้าเวลาเช้า
ฉาบฉายเงาสรรพสิ่งซึ่งพลิกไหว
ผุดร่างยืนขึ้นท้าเทพตาไฟ
ลุกวิ่งไล่ขอบฟ้าและตาวัน
แม้เปลวแดดแผดจ้าจำฝ่าร้อน
มิเคยผ่อนแรงล้าเพื่อล่าฝัน
เหลือชีวิตเท่าไรไล่ให้ทัน
ไล่ค้นหาสีสันแห่งชีวิต
2
หากรอยเท้าวันวานล่วงผ่านพ้น
ยังเวียนวนตอกย้ำความถูกผิด
รอยแผลแสบจากแสงแห่งอาทิตย์
แพร่ลามพิษลึกล้ำจำฝังใจ
จึงกลั้นเจ็บเก็บลงกีดวงรอบ
ก่อนลามขอบแสงทองของวันใหม่
ขังคุกมืดความเขลาซุกเข้าไป
ซุกซ่อนไว้หลังกำแพงแห่งเวลา
เพื่อสู้วันใหม่ท้าที่มาถึง
เพื่อเดาใจนัยหนึ่งคนแปลกหน้า
เพื่อกังวลเหตุการณ์จะผ่านมา
เพื่อคาดหวังโชคชะตาอนาคต
3
และเป็นไปเช่นนี้ชั่วชีวิต
พรหมลิขิตเคราะห์กรรมใครกำหนด
ฝันกลางวันสนองอยากหลายหลากรส
ต่อสู้โลกโศกสลดกลางตะวัน
อยู่ท่ามกลางศักดิ์ศรีที่สะสม
ปากปั้นลมสร้างใหม่ให้เป็นสวรรค์
คิดตั้งชื่อดินฟ้าสารพัน
ตามแสงทาบภาพฝันดลบันดาล
ทิ้งร่างกายจองจำในความมืด
ลิ้มรสชาติจืดชืดเพียงวันผ่าน
ขังความทุกข์โศกเขลานานเท่านาน
ตราบเท่ากาลเวลาจะพาไป
เบื้องหลังเงาแทรกพรางทุกย่างก้าว
ผุดขึ้นพร้อมแสงพราวทุกวันใหม่
จากก้นบึ้งความกลัวในหัวใจ
มืดมิดในอีกด้านหนึ่งซึ่งเป็นเรา
ใช้ชีวิตวิ่งหนีชั่วชีวิต
หันหน้าหาดวงอาทิตย์ก็ดวงเก่า
หันหลังให้ตัวตนอันหม่นเทา
เพื่อค้นหาคาดเดาคิดว่ามี
แท้ไร้รูปร่างใดให้จับต้อง
ทั้งแสงทองและเงาไหวใต้แสงสี
แค่ตัวตนกั้นขวางกลางพอดี
ระหว่างโลกใบนี้กับตะวัน