เพียงเพราะพ่ายแพ้ ฤทธิ์แห่งรัก หากห้ามหักห่วงหา เมื่อคราก่อน มิมุ่งหมายเมียงมองกองไฟฟอน เลยรุมร้อนร้าวรวดจนปวดใจ น้ำนองเนตรเนืองนิตย์ เป็นกิจวัติ โศกเศร้าซัดซึมเซ่อ จึงเผลอไผล หลงลมรักล่องลอย ปล่อยฤทัย หม่นหมองไหม้หมดมาน ผลาญชีวา กายกอดเก็บกล้ำกลืน แสนขื่นขม ตราบตัวตรมตรอมตาย ไห้โหยหา อ่อนแอโอ้อกเอ๋ย เลยโศกา ชีพชินชาชอกช้ำ คำรักลวง
9 พฤษภาคม 2549 00:25 น. - comment id 575798
อย่าเพิ่งชาชิน สิพี่ อิอิอิอิอิ รูปสวยกลอนเพราะ เหมาะเจาะทุกอย่างนะ แวะมาแซว ไปแว้ว
9 พฤษภาคม 2549 02:02 น. - comment id 575804
พิษรักร้ายรุมเร้าเราเร่าร้อน ดุจไฟฟอนฟุมฟางกลางป่าใหญ่ พิษลึกล้ำปวดแปลบแทบขาดใจ หมองหม่นไหม้ผลาญผล่าแทบบ้าตาย มั่วกันบ้างค่ะ...อิๆๆ..กระต่ายมั่วไปบ้างคงไม่ว่ากันถึงว่าก็ไม่ได้ยินคร๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
9 พฤษภาคม 2549 07:09 น. - comment id 575814
อย่าเพิ่งชาชินเลยค่ะ... เราต้องใจแข็งไว้ค่ะ อิอิ
9 พฤษภาคม 2549 22:40 น. - comment id 576054
คุณ เด็กตรัง มันด้านไปแว้ววว คุณ กระต่าย ดีครับ เพราะผมก็มั่วเหมือนกัน คุณ รุ้งมณี ก็จะพยายามแข็งขืน ครับ ขอบคุณครับ
10 พฤษภาคม 2549 11:42 น. - comment id 576128
แวะมาเยี่ยมชมงานงามๆ ค่ะ โอ้โฮ! ภาพสวยบาดตาบาดใจจังเลยค่ะ..