*เกี่ยวกับฉัน*
R.P.
เขียนลายลักษณ์อักษรสะท้อนกลอน
บทละครเกี่ยวกับฉันในวัยเยาว์
ยามทุกข์สุขๆกายใจยามโศกเศร้า
ยามเงียบเหงายังมีคนอยู่เคียงกาย
ณ ตอนนี้สังขารฉันสิบห้าปี
ยังเล่าเรียนยังมีงานมากหลากหลาย
คิดพินิจวิเคราะห์ปัญหามากมาย
ในหทัยคะนึงคิดเส้นทางฝัน
ในชีวีนี้ย่อมพบคนหลากหลาย
หลากนิสัยหลากเชื้อชาติในสักวัน
ชีวีนี้อาจโหดร้ายสังหารกัน
ต้องฝ่าฟันความเจ็บปวดทุกเหตุการณ์
สิ่งสมบูรณ์สิ่งทั้งหลายซึ่งฉันก่อ
ย่อมหมดร่อเมื่อฉันถึงขั้นนิพพาน
สิ่งดีงามฉันหมั่นทำคือให้ทาน
อีกฝึกฌานก่อปัญญาแก้โง่เขลา
ฉันหมั่นฟังเสียงเพลงซึ่งบรรเลง
ช่างครื้นเครงหทัยแก้ความเงียบเหงา
เพลงเหมือนเป็นยาแก้ความโศกเศร้า
ซึ่งสีเทานั้นจางหายในหทัย
นี่คือบทละครสะท้อนกลอน
ซึ่งสะท้อนในอักษรจารึกไว้
ความทุกข์สุขย่อมปะปนชีวีไป
อีกนิสัยย่อมแตกต่างตามบุคคล