อันรักแท้แม้ขุนเขามิอาจกั้น อันแรกแท้ผ่านคืนวันไม่ผันเปลี่ยน อันรักแท้แม้บัณฑิตย์ยังต้องเรียน อันรักแท้ไม่อาจเขียนเป็นถ้อยคำ อันรักแท้เทียบขอบฟ้าฟ้ายังสั้น อันรักแท้แน่กว่าจันทร์ไม่หลับไหล อันรักแท้แม้อยู่ห่างไม่หวั่นใจ อันรักแท้ทุกข์เพียงใดไม่จากลา อันรักแท้เปรียบดั่งลมคอยโอบกอด อันรักแท้ไม่เคยมอดดั่งไฟเผา อันรักแท้ติดตามตัวเปรียบเหมือนเงา อันรักแท้แม้จะเมารักไม่ลืม อันรักแท้อาจไม่พบได้ง่ายดาย อันรักแท้ไม่เสื่อมคลายเหมือนสิ่งของ อันรักแท้อยากพบมันเธอต้องลอง อันรักแท้ต้องปองดองด้วยหัวใจ
2 พฤษภาคม 2549 18:01 น. - comment id 574479
เห็นด้วยๆๆ แวะผ่านมา เล้ยเข้ามาอ่าน เพราะขอรับ
2 พฤษภาคม 2549 19:08 น. - comment id 574497
... อันรักแท้แม้เป็นเช่นคุณว่า ช่างยิ่งใหญ่นักหนามหาศาล จะอยู่ยงคงทนจนชั่วกาล หากสิ่งใดจักแผ้วพานคงผ่านเลย แต่รักแท้พบได้จากแห่งใด โปรดชี้แจงแถลงไขให้เปิดเผย ด้วยคนนี้ขาดรักแท้คนเคียงเชย รักเจ้าเอยมีแต่ช้ำทำร้ายกัน ... สวัสดีครับ คุณ เทพธิดาแห่งรัตติกาล ขอต่อกลอนด้วย สักนิดนะครับ
3 พฤษภาคม 2549 22:29 น. - comment id 574694