ท้องฟ้าอึมครึมครึ้มหมอกเมฆ ดุจต้องมนตร์เสกใครปลุกเป่า เปลี่ยนโลกวันนี้เป็นสีเทา เพิ่มหนึ่งความเหงายิ่งเศร้าลึก เหมือนดั่งจงแกล้งแทงให้เจ็บ คมเล็บกรีดใจจนรู้สึก เลือดหลั่งตั้งรับปรับสำนึก เกิดผลึกรอยแผล-ดูแลชีวิต
29 เมษายน 2549 21:55 น. - comment id 573771
รอให้ผลึกแผลกลายเป็นสะเก็ดแห้ง จากนั้น ก็ทา ฮิลรูดอยล์.. จากนั้น ก็ จำไว้.. อย่าให้มีแผลอีก ไม่เจอกันนาน เริ่มต้นคุยไม่ถูก ฝากถามไถ่ถึงหนังสือเล่มเดียวที่อัลมิตรามีไว้ด้วยนะคะ เป็นเล่มที่สำคัญมาก ครูของอัลมิตราทำให้
30 เมษายน 2549 08:31 น. - comment id 573955
อย่าให้เป็นแผลเป็นล่ะ
29 เมษายน 2549 15:17 น. - comment id 574171
ท้องฟ้าอึมครึมครึ้มหมอกเมฆ ดุจต้องมนตร์เสกใครปลุกเป่า เปลี่ยนโลกวันนี้เป็นสีเทา เพิ่มหนึ่งความเหงายิ่งเศร้าลึก เหมือนดั่งจงแกล้งแทงให้เจ็บ คมเล็บกรีดใจจนรู้สึก เลือดหลั่งตั้งรับปรับสำนึก เกิดผลึกรอยแผล-ดูแลชีวิต ..... ท้องฟ้าคลี่คลายสายควันหมอก ระลอกลมผ่านสะกดจิต เหมือนฝนหล่นโปรยชะล้างพิษ เสกมนต์ออกฤทธิ์เยียวผิดพลั้ง เลือดหลั่งหยุดโลมโซมน้ำเหงื่อ รุ้งรายระเรื่อปลอบความหวัง ผลึกแผลแท้แล้วแค่ภินท์พัง เริ่มต้นต่อตั้งอีกครั้งครา
29 เมษายน 2549 17:12 น. - comment id 574173
ขอบคุณครับ