ฟ้าข้างบนยังเป็นผืนเดียวกัน ฟ้าผืนนั้นที่มันดูกว้างใหญ่ มีคนอยู่ใต้ผืนฟ้ามากมาย มองแหงนขึ้นไปยามที่ใจทุกทน แล้วโทษฟ้าว่าทำไมไม่เมตตา ให้เกิดมายากลำบากแสนสับสน คนยากมีมากมายล้วยปะปน เพราะว่าความขัดสนนั้นจงใจ หากว่าฟ้ายังเมตตา ขอเถิดหนาสิ่งมาบรรเทาทุกข์ ฟ้าบอกว่าตัวเธอยังไม่ทำถึงที่สุด แล้วจะขอสิ่งทีบรรเทาทุกข์นั้นไม่มี