หน้าส่วนตัว
เจ้าเหมียวนอนหลับบนพรมเช็ดเท้า
ไอ้ด่างเห่าแกล้งเด็กที่ในสวน
บานหน้าต่างใช้สอยห้อยกระพรวน
พอลมหวนพัดโดนก็ไหวดัง
รั้วไม้ไผ่ไม้เลื้อยขึ้นพันซ้อน
ยอดตำลึงอ่อนอ่อนเก็บแกงมั่ง
เสื้อผ้ากองรวมในกาละมัง
วางไว้หลังบ้านมีที่ซักไป
บันไดเรือนช่างเหมือนบันไดเศร้า
เป็นไม้เก่าสร้างมาหลายสมัย
มีระเบียงทำด้วยไม้ยื่นออกไป
ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่แต่ดูดี
บ้านหลังนี้มีอยู่ด้วยสองชั้น
ที่นอนฉันอยู่ชั้นสองดูผ่องศรี
มีวิวเป็นสวนทิวกล้วยตานี
ลมพัดทีเย็นจิตสถิตอนันต์
ถึงเป็นไม้แต่ใช้ได้ถึงปานนี้
ช่วงชีวีร่วมทุกข์และสุขสันต์
บ้านหลังนี้แม้ไม่สวยรวยแพรวพรรณ
แต่ก็รักเท่าชีวันเจ้าเพื่อนเกลอ
เจรนัย 24 เม.ย. 2549 16:43 น. - ID 88660 
1233
2
0
24 เมษายน 2549 23:13 น. - comment id 573181
คุณเก่งกว่าเรน....ตั้งเยอะ.. เป็นกำลังใจ..ให้คุณนะคะ..
.. บ้านหลังนั้นกว้างใหญ่มีนัยซ่อน.. ไร้บทกลอนอ่อนหวานบนลานฝัน.. ไร้สรรพเสียงขับขานบทกานต์กัน.. ไร้ความฝันปั้นเมฆ..เสกท้องฟ้า... ณ บ้านใหญ่ไร้สำเนียงเสียงเสนาะ.. ขาดไพเราะกลอนกวีที่มีค่า.. คุ้นยิ่งคุ้นหนาวเหน็บเจ็บชินชา.. อยากบอกว่า..บ้านหลังใหญ่..ที่ไร้..รัก.. ... เรนชอบบทกลอนอันนี้..ของคุณด้วยดิคะ.. .. เป็นบ้านเล็กที่แสนสนุก.. ใครห้ามปลุกลุกจากที่นอน.. ปุยฝ้ายชายตาอ้อน.. หลับคู่เรนกรนฟี๊..ดี๊ดีเอย..
.. ... ที่นี่เป็น..บ้านหลังเล็กของเรน..
.. ซาแว้ปป..
25 เมษายน 2549 01:15 น. - comment id 573198
ขอบคุณครับคุณเรน แต่ในก๊วนนักกวีไม่มีใครเก่งกว่าใครหรอกครับ บทกวีมันแต่งมาจากใจของนักกวี จะไปวัดใครเก่งกว่าใครมันก็ใช่ทีนะ ฮุๆๆปล. เรนเล่นเอ็มไหมครับ คุยกันก้ได้นะ
25 เมษายน 2549 14:32 น. - comment id 573267
มาชมบ้านหลังนี้ที่น่ารัก อย่ากจะพักแอบอิงกว่าสิ่งไหน มีธรรมชาติขุนเขาล้อมเรียงราย มีความหมายมีคุณค่ามากอนันต์ มาอ่านแล้วชอบมากๆๆค่ะเหมือนบ้านสวนของพ่อคล้ายกันไม่ได้ไปดูนานแล้วคิดว่าพักร้อนคงได้ไปสักที
25 เมษายน 2549 21:30 น. - comment id 573309
ขอบคุณครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
