ฉันสัมผัสได้ถึงหัวใจดี-ดี ที่เธอทำทุกอย่าง...เพื่อฉันคนนี้ตลอดมา ซาบซึ้งอยู่เสมอ...กับความรักที่มากค่า อยากขอบคุณทุกวันเวลา...ที่มีเธอห่วงหาและหวังดี แต่ความรักที่อยู่ในใจฉัน ไม่อาจลบเลือน...แม้คืนวัน จะยาวนานกว่านี้ ทำอย่างไร...ฉันก็ไม่อาจรักใคร ได้ทั้งหมดของใจที่มี อย่ารักฉันต่อไปเลย คนดี...อย่าทำให้ฉันคนนี้ ห่วงใย อยากให้เธอได้ค้นหาความรัก สักวัน เธอคงได้รู้จัก...กับความรักในเส้นทางสายใหม่ ใครคนนี้ ไม่คู่ควร....ให้เธอคนดี มาทุ่มเทใจ เริ่มต้นลืมฉันได้ไหม...อย่าเสียเวลา โดยไม่ได้อะไรอีกเลย เพราะเธองดงามในความรู้สึก ในใจส่วนลึก...จึงไม่อาจนิ่งเฉย ไม่อยากให้เธอสร้างความฝัน...โดยที่หัวใจฉันเฉยเมย ได้โปรด...อย่ารักฉันต่อไปอีกเลย...คนดี
14 มกราคม 2545 02:23 น. - comment id 30318
ไว้พี่จะเขียนกลอนเศร้า มั่งนะ.... รอให้อารมณ์ดีก่อนจ้า... คิกถึง น้องสาว ไกล-ไกล คนนี้จ้า
14 มกราคม 2545 08:37 น. - comment id 30336
อืมมมม... ความรักนี่แปลกเนอะ...ถ้าเรารักคนที่รักเรา ก็คงจะมีความสุข
14 มกราคม 2545 09:36 น. - comment id 30350
แปลกเนอะเมื่อเค้าดีขนาดนั้น ทำไมถึงรักเค้าไม่ได้หล่ะ อย่าคิดว่าเราไม่ดี อย่าคิดว่าเราไม่มีค่า อย่าปล่อยให้วันและเวลา ทำให้หัวใจเย็นชาอีกเลย
14 มกราคม 2545 14:06 น. - comment id 30378
เราไม่สามารถจะสั่งใจให้รักใครได้...แต่ถ้าเราสามารถเลือกได้มันก็คงจะดีนะ....ยังคอยเป็นกำลังใจและเข้าใจ mono เสมอนะ
16 มกราคม 2545 21:32 น. - comment id 30790
เราก็เคยมีบางเสี้ยวบางตอนของชีวิตที่รู้สึกเหมือนกับในบทกลอนนี้เหมือนกัน แต่ความรักกับความดีมันแทนกันไม่ได้