**.. อนึ่ง... รู้ซึ้ง พระคุณ กรุ่นอกอุ่น หทัยเขา เมตตา แท้การุณ ฉันนอนหนุน แนบสนิท หลับนิทรา.. **.. เขาป้อนนม ป้อนน้ำ ยามเยาว์อยู่ เขาคอยดู- แลฉัน ยามหวั่นผวา เขาผู้ซึ่ง พัดวี พลีกายา พระคุณค่า เขาทั้งสอง เกินกรองกานท์.. **.. ยามโลกมืด เหยียดหยัน กลั่นแกล้งฉัน เขาคนนั้น คอยลอบ ปลอบประสาน ชีวิตซึ่ง ปวดร้าว อยู่ยาวนาน แต่ทุกกาล ยังมีเขา เฝ้าปลอบใจ.. **.. คือวีรบุรุษ วีรสตรี สุดที่รัก อันประจักษ์ หนทาง สว่างไสว สองคนแรก ซึ้งสลัก ปักหทัย ทุกห่วงใย สลักซึ้ง ซึ่งเมตตา.. **.. แม้ความดี ที่สร้าง ทั้งชีวิต มิอาจเทียบ แม้นน้อยนิด ในคุณค่า ร้อยกรองกราบ แนบสนิท ชิดอุรา บอกเขาว่า "รักพ่อแม่" แน่นิรันดร์... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
21 เมษายน 2549 09:17 น. - comment id 572657
ตอนที่ผมบวชคิดถึงพ่อแม่บ่อยเหมือนกัน เริ่มซึ้งรสพระธรรม และพยายามทำให้ดีที่สุด
21 เมษายน 2549 10:18 น. - comment id 572668
สวัสดีครับ.. ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีนะครับ อ่านแล้วซาบซึ้งครับ ผมเขียนไว้บ้าง แต่เขียนเท่าไรก็แทนใจไม่ได้เท่าที่อยากบอก ชอบครับ