เมื่อได้ ก็ยิ่ง มั่นมาก ถ้าขาด คงหา มาจนได้ ยากยิ่ง แค่ไหน ฝ่าไป โอ้ใจ ใยบ้า เช่นนี้ ได้มา ฤารักษ์ ได้นาน วันวาล ผันผ่าน ก็แลเห็น ฝันบ้า อยากได้ อยากเป็น เห็นๆ กันอยู่ มากมี ไม่ได้ เสียบ้าง กลับเลิศ แพร้วเพริศ หัวใจ หม่นบ้าง แต่กลับ เข้มแข็ง แกร่งใน สบายใจ ดีเสียอีก พิลึก ยามดี ก็มี ทุกข์ปน ยามทุกข์ ก็มี สุขได้ ยากยาก ในยาก ก็มีสบาย ยามสบาย ต้องระวัง พังเหมือนกัน ปากพูด ว่าไม่ อยากเป็นใหญ่ แต่ใจ มันสิ หมองหม่น ไม่ลอง ไม่รู้หรอก ดอกคน หลงตน หลงทิศ ผิดทาง