กี่รุ่นยายก็เลี้ยง อย่างพอเพียงคอยเติบวัย เหนื่อยยากสักเพียงไหน ยายยังอุ้มคุ้มครองสอน พ่อแม่อาจไม่ว่าง จึงเหห่างจากเรือนนอน ตัวน้อยค่อยว่าวอน จะออดอ้อนยายยังดู ว่างเว้นวัยชีวิต ยายมีกิจสร้างฐานปู ให้เจ้าได้เรียนรู้ เติบเป็นผู้เต็มสมวัย กี่รุ่นยายยังเลี้ยง สอนออกเสียงเรียงคำใด เรียกยายเรียกใครใคร จวบเป็นหลักรู้จักเดิน.
1237
2
0
19 เมษายน 2549 15:38 น. - comment id 572491
นั่นหละ ใช่เลย.. เขียนได้ดีจริงๆครับ
20 เมษายน 2549 09:01 น. - comment id 572549
แม่บอกว่า เลี้ยงหลานต้องเลี้ยงให้ดีกว่าเลี้ยงลูก เพราะลูกแต่คนซนเหลือเกิน คนเขียนเป็นคุณน้า หรือคุณป้าแล้วคะ
20 เมษายน 2549 09:26 น. - comment id 572556
ผมเห็นภาพนี้จนคุ้น และชินตา ทางบ้านผม เด็กๆ จะอยู่กับปู่ย่า ตา ยาย เพราะพ่อแม่เขาต้องไปใช้แรงงานที่ต่างประเทศ ไม่ว่า จะญี่ปุ่น ไต้หวัน มาเลย์ เพราะปีนึงกลับบ้านกันมาสักครั้ง จะได้พูดคุยกับเขาเหล่านี้เพราะจะได้มาอุดหนุนซื้อของกันเป็นประจำก่อนกลับไปทำงาน งานที่ไปทำ ก็ยังใช้แรงงานอยู่ เขาจะบอกว่า อยู่เมืองไทยไม่มีงาน แปลกนะครับ เขาจะเปรยว่า ชีวิตเขาก็พอเพียงนะ แต่ไม่พอกิน ใจก็ไม่อยากดิ้นรนจากถิ่นฐานบ้านเกิดเท่าไร น่าคิดนะครับ ชื่นชมผลงานครับ
20 เมษายน 2549 11:09 น. - comment id 572573
อ่านแล้วคิดถึงยายค่ะ....แม้ยายจะเอานมข้นหวานมาเจือจางชงให้ทานตอนเด็กๆ จำได้น่ะ ตรามะลิด้วยล่ะ.. แต่รสชาดมันไม่เข้มข้นเหมือนน้ำข้าวเลย อันนั้นมันขาวข้นหวานมันของแท้..อ้ออย่าลืมต้องใส่เกลือนิดๆ น่ะค่ะ.. ชอบตอนยายดงข้าวที่สุดเลย..เพราะกลิ่นข้าวห๊อม หอม.. ตอนนี้ใช้หม้อข้าวไฟฟ้าแล้ว เลยต้องเปลี่ยนเป็นน้ำต้มชีวจิตแทน..ไม่อร่อยเลยไม่เหมือนที่ยายทำให้กินตอนเด็กๆ.. ..
21 เมษายน 2549 22:42 น. - comment id 572768
ชอบงานชิ้นนี้แหละค่ะ.. เลยตามอ่าน ทั้งงานเก่า งานใหม่ ที่คุณปราณรดีโพสมาทั้งหมด ก็แหม.. พี่ก็โตมากับยายเหมือนกัน ยายพี่ เพิ่งเสียไปเมื่อ 26 ธันวาคม 2548 อายุได้ 100 ปี พอดิบพอดี
22 เมษายน 2549 10:55 น. - comment id 572801
Good Job.
23 เมษายน 2549 11:11 น. - comment id 572910
หอมแก้มแต้มแป้งฝุ่น ยายกอดอุ่นในอ้อมอก เห่นอนคลอนแขนยก ท้องแขนตกเล่นเนื้อยาย สวัสดีค่ะปราณรดี ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปเยี่ยมเยียนพี่ดอกแก้วถึงบ้านเลย ขอให้มีความสำเร็จในสิ่งที่ปรารถนาทุกประการนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
