อย่าให้ฉันแต่งเพลงเลยตอนนี้ เพราะคงมีแต่ทำนองอันเศร้าหมอง ทุกจังหวะแผ่วลงทุกช่วงกลอง ใครจักร้องเลียนเสียงไห้ของหัวใจ อย่าให้ต้องสัมผัสพู่กันนั้น มือที่สั่นหวั่นเส้นสะท้านไหว ใจที่สั่นหวั่นนิ่งทิ้งชีพไป ผืนผ้าใบไร้สีปาดขาดวิญญา อย่าให้กล้องลั่นภาพต้องสาปนี้ ใครอยากมีความเศร้าเฝ้าข้างฝา แสงที่ย้อนร้อนไปทั้งดวงตา เผาอุราระอุคุชั่วกัลป์ อย่าได้ชิมซักจานที่วางจัด ความเหงาผัดต้มน้ำตาพล่าสิ้นฝัน รสขมขื่นขืนใจใครชิมมัน ทุกข์ทุกวันทุกข์ทุกคืนจนสิ้นลม ขอให้ฉันเสียใจเถิดวันนี้ ขอฉันมีโทษทัณฑ์อันเหมาะสม ฐานมอบรักต่ำค่ามาให้ชม ขอตกตรมห่มโศกจนโลกวาย
เจ้าขาว 16 เม.ย. 2549 18:19 น. - ID 88468 
897
1
0
17 เมษายน 2549 07:38 น. - comment id 571963
นอน ดีที่สุด น้องเอ๋ย .. ทำอะไรในตอนนี้ ก็ดูวูบไหว ไปเสียหมด พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมา ก็จะสดชื่น เชื่อสิ ! เราจะยอมอยู่แต่ในช่วงกลางคืนได้อย่างไร พรุ่งนี้ก็จะเช้าแล้ว .. !!
17 เมษายน 2549 10:52 น. - comment id 572020
เห็นด้วยกับพี่อิมนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
