สุริยาลาผ่านจากม่านฟ้า หมู่เฮามาตั้งวงปลงสังขาร พร้อมกับแกล้มแหนมเหล้าเหล่าวงศ์วาน ซุมไทบ้านต่างสรวลเสและเฮฮา เปิดเพลงฟังยังใช้ทรานซิสเตอร์ ลูกคอเพ้อฮัมเสียงตามประสา มะเร๊กเป๊กโป๊กเคาะขวดดวดสุรา สนทนาบอกกล่าวเรื่องราวตน บ้างลำบากยากแค้นแสนจนยาก ข้าวยัดปากหามิได้ใครจะสน ก้อยกะปอมอ่อมเพลี้ยเมียไม่ทน หนุ่มชุมชนคนเหงาจึงเศร้าใจ สุริยันผันคล้อยลงลอยเลื่อน จันทราเยือนเหมือนมิ่งมิตรสนิทใกล้ เริ่มดึกดื่นคืนหนาวอีกยาวไกล นั่งร้องไห้ใต้ฟ้าเมาคาเคียว อยากหลบหนีชีวิตหมดสิทธิ์เลือก ดิ้นกระเสือกรนกระสนหวังคนเหลียว แต่สุดท้ายกลับเปลี่ยวกายอยู่ดายเดียว เพราะชาตินี้ได้ผูกเสี่ยวกับความจน
เจลใส 16 เม.ย. 2549 12:53 น. - ID 88460 
3538
4
0
16 เมษายน 2549 13:02 น. - comment id 571857
.. เรนแวะมาบอกพี่เจลใสนะคะ..ว่าเรนคิดถึง..
..
16 เมษายน 2549 13:44 น. - comment id 571869
สิ่งหนึ่งที่คนจนมี คือความจริงใจ คนรวย เขาจะกลัวมิตรภาพ แต่คนจนไม่ต้องกลัว ไม่ต้องระวังตัวอะไรทั้งสิ้น อิอิ
16 เมษายน 2549 17:48 น. - comment id 571902
มาเยี่ยม
17 เมษายน 2549 06:27 น. - comment id 571952
ขอคนจนจงเจริญ
17 เมษายน 2549 09:03 น. - comment id 571993
ไม่ได้แค่ผูกเสี่ยวหรอก จดทะเบียนสมรสแล้วต่างหากชอบกลอนนี้ มีเหล้าเยอะดี อิอิอิ
17 เมษายน 2549 09:09 น. - comment id 571995
หายไปนานนะ...สบายดีหนือป่าว....
17 เมษายน 2549 10:06 น. - comment id 572009
บ่อยากผูกเสี่ยวนำเลยอีหล่า แฮงจนหลายอยู่แล่ว มึนหลายเด้ความจน..
18 เมษายน 2549 20:14 น. - comment id 572390
คิดถึงเจลจัง นนท์เอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
