เผลอเหม่อมองเมฆขาวบนราวฟ้า สายลมพาลอยเลื่อนดูเคลื่อนไหว เป็นรูปทรงรูปร่างกลางฟ้าไกล สุดแต่ใจวาดถวิลจินตนา ดังคนบ้าอารมณ์นิยมชอบ จักประกอบหมู่เมฆเสกสรรหา เป็นสถานพักพิงอิงอุรา ปรารถนาก่อฝันชั้นวิมาน ด้วยดวงจิตมั่นคงบรรจงสร้าง หยิบมาวางหวังวาดนิวาสถาน คว้าก้อนนี้มาเรียงเคียงขื่อคาน ที่ลอยผ่านก้อนนั้นปั้นเป็นคน แล้วค่อยมอบความรักสลักจิต เป็นคู่คิดเพื่อนแท้แม้ขัดสน พร้อมจับมือก้าวข้ามความทุกข์ทน เพื่อผ่านพ้นเรื่องร้ายไปด้วยกัน แค่พริบตาวิมานน้อยก็ลอยหาย เพียงเพราะสายลมพัดสะบัดฝัน กระจัดกระจายหายวับโดยฉับพลัน ยังมิทันตั้งตัวเตรียมหัวใจ ที่จะพร้อมรับหวังพังพินาศ น่าอนาถหลงละเมอทำเผลอไผล จินตนาการแสนประเสริฐเลิศวิไล ต้องทำใจที่ฝันมันไม่จริง
เรไร 12 เม.ย. 2549 00:18 น. - ID 88375 
1317
5
0
12 เมษายน 2549 04:07 น. - comment id 571158
เปิดพัดลมแรงเกินไปมั่งค่ะ ฝันถึงได้ลอยหนีไม่เป็นจริง ..อิอิอิอิ
12 เมษายน 2549 08:37 น. - comment id 571196
... วิมานเมฆ..เสกสรรค์..สวรรค์รัก งามงดนัก..สลักเสลา..ด้วยเราสอง ก่อด้วยใจ..ใส่พื้นรัก..ฐานหลักรอง รัดโซ่ทอง..คล้องเขตคาม..ความห่วงใยมั่วไปเรื่อย เหนื่อยก็ แต่งกลอนครับ 55
12 เมษายน 2549 11:24 น. - comment id 571222
วันนั้นเป็นเมฆเป็นรูปนางเงือกด้วยค่ะ แปลกดี แวะมาทักทายนะคะ
12 เมษายน 2549 13:34 น. - comment id 571251
ก็มันเป็นวิมานเมฆนิค่ะ
12 เมษายน 2549 14:30 น. - comment id 571275
..... มาใหม่นะคะ...ขอมาฝันด้วยคนค่ะ... ....
.... ขอมาฝันคืนวันชื่นสวรรค์สร้าง แม้นโลกกว้างยังกางโอบรักเราสอง นกขับขานช่วยผสานให้สมปอง ร่วมอยู่ครองคู่กันสุขนิรันดร์ .....
12 เมษายน 2549 14:50 น. - comment id 571283
เผลอเหม่อมองเมฆขาวบนราวฟ้า แล้วลับตาสร้างภาพด้วยวาบไหว อยากจะปั้นเมฆน้อยลอยความใน เป็นวิมานหลังใหญ่ให้เธอครองชอบ 4 บทแรกจังค่ะ
12 เมษายน 2549 15:27 น. - comment id 571301
มารดน้ำวันสงกรานต์ค่ะ...ให้เปียกปอน...อิอิ...
12 เมษายน 2549 16:35 น. - comment id 571316
โถ!!!! ก้ออย่าหายใจแรงนักจิงับ ปุยเมฆมันเบ๊า เบา ง่ะ งั้นเอาใหม่นะงับ คราวนี้จินตนาการให้เป็นหน้านางในอ้อมกอดเราเยยเน้อ อิอิ แวะมาให้กะลังใจงับ
12 เมษายน 2549 16:38 น. - comment id 571319
แอบมองเมฆขาวราวปุ่ยนุ่น สายลมอุ่นทอทาบระยับไหว วาดวิมานกลางอากาศประหลาดใจ วาดเพียงใดนึกไม่ออกช่วยบอกที เหมือนคนดีหรือร้ายหรือใกล้บ้า ปรารถนาสรรพสิ่งจิงหรือนี่ ซ้ำได้ยินเพลงเสนาะเพราะพริ้งดี มาเป่าสีร่วมบรรเลงเพลงสุขใจ ด้วยดวงจิตพิศวาสประหลาดนัก ด้วยใจภักดิ์รักนี้ยอมพลีให้ บรรจงวาดวิมานสำราญใจ แต่เพียงได้วาดฝันเท่านั้นเอง หลับตาวาดเพียงฝันแล้วพลันตื่น เสียงสะอื้นคลอเคล้าเจ้าอยู่ไหน วิมานนี้สร้างรอเจ้าเหงาเดียวดาย วิมานสลายเหลือเพียงเงาความเศร้าเช่นเคย ก็มัวแต่วาดน่ะค่ะวาดๆๆๆๆๆวาดอยู่นั้นแระคุณเรไรเด๊ยวนี้เค้าใช้วิธีจู่โจมค่ะ
12 เมษายน 2549 17:49 น. - comment id 571348
มาปิดพัดลมให้ค่ะ ... พี่ต่อจาได้เก็บความฝันทัน คริ คริ ... แอบหยิบมุกพี่เหมียวมาใช้ซะง้านหน่ะ คริ คริ
13 เมษายน 2549 09:47 น. - comment id 571441
งดงามครับ.....อารมย์กวีกับจินตนาการที่พัดผ่าน แม้หมู่เมฆที่เหม่อมอง ก็ก่อเกิดเป็นวิมาน สถานแห่งความรักความฝัน ฉับพลันก็เลือนหายละลายเพียงเพราะสายลม...
13 เมษายน 2549 23:33 น. - comment id 571532
คุณ แสงไร้เงา ว่าจะปิดพัดลม แต่ลมไม่พัดน่ะ เลยหายเกลี้ยง คุณ ปักษาวายุ เหนื่อยนัก ก็พักเขียนกลอน ก็ดีครับ คุณ นางฟ้าซาตาน แล้วแต่ใจครับว่ามีอะไรซ่อนอยู่ คุณ ดอกบัว วันหลังจะเป็นวิมานหินดีกว่า อิอิอิ คุณ ผู้หญิงไร้เงา แล้วที่เหลือละครับ ??? คุณ สลักเสลา ยังไม่ได้ฉีดยาเลยผม เดี๋ยวอาการกำเริบ คุณ มอมแมม ก็วว่าจะหยุดหายใจเหมือนกันแหละ คุณ กระต่าย ทุกอย่างเกิดจากจินตนาการทั้งนั้นแหละครับ จริงหรือไม่ก็สุดแท้แต่บุญ กรรม คุณ ทะเลใจ อย่าๆๆ ร้อนเปิดแล้วบ้าแน่เลย สบายดีป่าวเอม คุณ มนต์กวี ขอบคุณครับ ผมเรียกว่าฝันกลางวัน ฝันค้างกลางแดดนี่แหละครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
