กากีมิได้ชั่ว.. เปลืองเนื้อตัวมิใช่เพราะใจง่าย สิ่งแวดล้อมบังคับกลืนอับอาย เหตุจากชายก่อกรรมซ้ำเติมมา แรกอยู่กับพรหมทัตก็สัตย์ซื่อ แต่ครุฑถือฤทธิ์เติบกำเริบกล้า อยากแข็งขืนแข็งขันสุดปัญญา ต้องรักษาตัวรอดเพื่อปลอดภัย ส่วนคนธรรพ์นั่นเขาโลมเล้าเก่ง ร่ำบรรเลงจนกระเจิงระเริงใคร่ กากีเพียงขี้ผึ้งซึ่งลนไฟ ก็เป็นไปธรรมดาเยี่ยงสามัญ คราวที่ถูกลอยแพย่ำแย่แล้ว กลับคลาดแคล้วมาได้ใครปลอบขวัญ ต้องตอบแทนบุญคุณเกื้อหนุนกัน ปล่อยตัวนั้นเปื้อนคาวแลกข้าวปลา สืบนิยายผ่านยุคทุกสมัย พร้อมเลศนัยล้ำลึกควรศึกษา เพียงเพื่อกูอยู่รอดถอดแบบมา กระทั่งสีเสื้อผ้า.....ยังกากี
9 เมษายน 2549 13:34 น. - comment id 570689
สืบนิยายผ่านยุคทุกสมัย พร้อมเลศนัยล้ำลึกควรศึกษา เพียงเพื่อกูอยู่รอดถอดแบบมา กระทั่งสีเสื้อผ้า.....ยังกากี ชอบบทสุดท้ายค่ะ....สื่อได้ชัดมาก...เหนือคำบรรยาย...และสีกากี..ก็ยังใช้มาจนถึงปัจจุบัน.... ..คุณเพิ่มบุญ...เป็นอย่างไรบ้างคะ...สบายดีมั้ย..ยังระลึกถึงเสมอค่ะ....สงกรานต์นี้..ขอให้มีความสุขมากๆด้วยนะคะ..
9 เมษายน 2549 18:18 น. - comment id 570712
ขำลึกมากครับ
10 เมษายน 2549 13:01 น. - comment id 570785
น้อยนักนะที่จะมีใครสักคนที่ไม่ใช่ผู้หญิง หาข้อแก้ต่างให้กับการกระทำของผู้หญิงที่สังคมตัดสินว่าเลว .. ทั้งที่อาจมีเหตุผลซ่อนเร้นไว้ในการกระทำนั้น .. .. ขอซูฮกค่ะ ..
13 เมษายน 2549 06:58 น. - comment id 571428
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณเพิ่มบุญ
30 พฤษภาคม 2549 00:11 น. - comment id 580460
ไม่มีใครอยากเป็นกากีหรอก