(กลอนเสภา) ไหลหลาก จากแดน กันดารไกล ชะไช ฝุ่นดิน ถิ่นแล้งล้า ไกลก้ำ กวาดกลืน กัดกร่อนกล้า หินผา แกร่งกรัง ยังทะลาย จึงเป็น สีปูน ขุ่นคละคั่ง สองฝั่ง เก็บกรัน ตะกอนไว้ อุดม สมบูรณ์ พูนสันทราย หลากหลาย ไพรพันธุ์ นั้นเนืองนอง กว่าร้อย ร่วมร่าย สายนที ผ่านสี่ พันดอน ก่อนจะล่อง แบ่งพรม แดนตั้ง ฝั่งพี่น้อง สิบสอง พันนา ห้าหัวพัน จึงได้ สมญา ว่าล้านช้าง นที กว้างขวาง สร้างแนวกั้น จำแนก แดนลาว เขาผีปัน กันล้าน นาเพียง เวียงกามกุม ครั้นกลาย เป็นผอง สองประเทศ แบ่งเขต ลาวเทิง อีสานลุ่ม ป่าเขา แผกเผ่า เข้าเกาะกลุ่ม ประชุม หมู่ชน บนเส้นธาร ไหลหลาก จากแดน กันดารนัก น้ำโขง สายหลัก ไทอีสาน สีปูน ขุ่นข้น ปนฝุ่นซ่าน ร้อยคำ ตำนาน ล้วนเอ่ยนาม (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 12 ม.ค. 2545 23:31 น. - ID 8823 
936
4
0
13 มกราคม 2545 03:21 น. - comment id 30139
เพราะจังเลยจ้า พี่ม้าก้านกล้วย
13 มกราคม 2545 06:40 น. - comment id 30154
เคยไปดูมา.....โขงสีปูนจริงๆด้วย
13 มกราคม 2545 07:20 น. - comment id 30156
นึกถึงปลาแม่น้ำโขง และนึกถึงสองฝั่งที่แตกต่างกัน ฝั่งไทยเป็นเมืองป่าหมด ฝั่งลาวป่ายังมากมาย เสียดายจ้ะ
13 มกราคม 2545 12:29 น. - comment id 30218
เวลาไปปากชมทีไหน .... ชอบไปนั่งริมแม่น้ำโขง .... เห็นป่าไม้ฝั่งลาว แล้วสะท้อนใจทุกที ที่ฝั่งไทย ...ที่ฝั่งไทย ไม่เหลือป่าให้เชยชมแล้ว
13 มกราคม 2545 15:56 น. - comment id 30247
เห็นด้วยกับพี่ วฤก....ขอรับ
13 มกราคม 2545 16:25 น. - comment id 30253
อยากเก่งเหมือนม้าก้านกล้วยจังเลยยอมรับว่าแต่งกลอนภาษาแปลกๆไม่ค่อยได้เลยค่ะ สอนหน่อยสิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
