ยามอรุณรุ่งแล้ว.............เรืองรอง แสงตะวันสีทอง..............ส่องหล้า ความมืดมิดหม่นหมอง....สิ้นสุด กระจ่างอร่ามฟ้า..............ทั่วทั้ง พสุธา มวลบุบผาผลิแย้ม...........รับตะวัน หลายหลากต่างสีสัน.........พรั่งพร้อม ธรรมชาติพฤกษ์พันธุ์......ชวนชื่น ภุมรารายล้อม.................ลูปไล้ เชยชม รื่นรมย์หลงพร่ำเพ้อ........เผลอไผล เสน่ห์ของมาลัย...............เพริศแพร้ว อยากชมชิดสนิทใน........ดวงจิต ครุ่นคิดคร่ำครวญแล้ว....ยากแท้ แม้ฝัน เพียงขอมองแค่นั้น.........สุขสม มิอาจจักดอมดม..............เด็ดได้ สองตาที่ชื่นชม................เพียงพิศ รู้ฤทธิ์ดวงดอกไม้............กัดผึ้ง กินแมลง
2 เมษายน 2549 23:35 น. - comment id 569694
... รื่นรมย์หลงพร่ำเพ้อ........เผลอไผล เสน่ห์ของมาลัย...............เพริศแพร้ว อยากชมชิดสนิทใน........ดวงจิต ครุ่นคิดคร่ำครวญแล้ว....ยากแท้ แม้ฝัน โถ คุณเรไร ดอก อื่นมีตั้งเยอะแยะ จะไปสนใจทำไมครับ ดอกนี้น่ะ ขืนบินไปใกล้ ก็ได้กลายเป็น ซาก แหงๆ ครับ แหะๆ
3 เมษายน 2549 09:43 น. - comment id 569732
เห็นด้วยกะคุณคนข้างบน ไม่ลองหันมามอง ดอกสีชมพูหวานๆ ทางนี้ดูบ้างล่ะ ...
3 เมษายน 2549 20:33 น. - comment id 569835
ดอกไม้อะไรค่ะนี่กระต่ายไม่เคยเห็นค่ะคุณต่อค่ะ...ชอบดอกไม้ประเภทแหลมคมรึไงค่ะนี่หรือชอบของแปลกค่ะท่าน....อิอิ...เรารึหลงกลมาอ่านนึกว่าจะเป็นดอกไม้สวยๆๆหวานๆๆหลายๆๆดอกหรือนานๆๆดอกแต่นี่....คุณต่อมีดอกเดียว...555555......
3 เมษายน 2549 23:07 น. - comment id 569867
หลากล้นมวลดอกไม้ ชื่นตา สวยสดเกินพรรณา ผลิแย้ม หลงลวงเล่ห์พฤกษา บางพวก เกินคาดการแต่งแต้ม ถูกเคี้ยว กลืนกิน ดูได้แต่อย่าใกล้ อันตรายยยยยย
4 เมษายน 2549 05:19 น. - comment id 569885
พี่ต่อ... ดอกฝ้ายขาว ณ แดนจังหวัดเลย เรไรเคยสนใจมองบ้างไหม อาจไม่งามสวยดังดอกฟ้าใส งามที่ใจใยเธอมิเคยมอง...... อ้าว .เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่ต่อชอบของแปลก .....
4 เมษายน 2549 08:59 น. - comment id 569902
หากหนามคมพิษลึก ซ่อนเร้น ใยเจ้าจึงตื่นเต้น ค้นหา ฤาว่าพิษร้ายเร้น อาบร่าง เพียงสัมผัสกายา ดอกม้วย มรณา
4 เมษายน 2549 09:00 น. - comment id 569903
หากหนามคมพิษลึก ซ่อนเร้น ใยเจ้าจึงตื่นเต้น ค้นหา ฤาว่าพิษร้ายเร้น อาบร่าง เพียงสัมผัสกายา ดอกม้วย มรณา
4 เมษายน 2549 22:34 น. - comment id 570004
คุณ ปักษาวายุ ดารดาษดวงดอกไม้........มากมาย หากแต่มิเคยหมาย.........ชิดใกล้ บุบผาที่อันตราย.............งามนัก กุหลาบมีหนามไว้...........เพื่อผู้ กล้าชม คุณ ชมพูภูคา ดอกชมพูออกแล้ว.........บนภูคา สวยอร่ามงามตา............เพริศแพร้ว ต้องปีนป่ายไปหา..........ถึงยอด เหนื่อยอ่อนคงไม่แคล้ว..หมดสิ้น เรี่ยวแรง คุณ กระต่าย หากเพียงว่าดอกไม้.........ไร้หนาม ใครเล่าจะพยายาม...........ไขว่คว้า มีพิษน่าเกรงขาม..............ยิ่งอยาก เพียงคิดว่าทายท้า.............เด็ดได้ ดอมดม นิ้งหน่อง หากหลงระรื่นแล้ว......กลิ่นหอม พลีร่างกายยินยอม.....เพื่อให้ ไม่คิดจักตรมตรอม....วันหนึ่ง ผู้ซึ่งพร้อมยอมได้......ชีพด้วย บรรณาการ คุณ แสงไร้เงา สีขาวของดอกฝ้าย........เมืองเลย ยากนักหากคิดเชย......ชิดได้ ล่องลอยกับลมรำเพย...ลอยลิ่ว ปลิวปล่อยเกาะใจไว้....หม่นเศร้า ใจเรา คุณ ดอกไม้ไฟ ชีวิตต้องตื่นเต้น......บ้างมี ให้เลือดลมไหลดี.....ทั่วทั้ง กายและร่างบางที....ยอมเจ็บ คว้าไขว้ลองสักครั้ง..ก็พร้อม ลองดู