กำแพงรักสามเส้า

กวีบ้านไร่

อย่าร้องไห้ได้ไหมจงเข็มแข็ง
เมื่อกำแพงแห่งรักมาพรากฝัน
ลิขิตฟ้าดลมาให้ลากัน
เก็บคืนวันเอาไว้อย่าอาวร
ฉันก็รู้ว่าเธอตัดใจยาก
จำต้องจากรักนี้บทเรียนสอน
ทั้งที่จริงฉันนี้ห่วงงามงอน
แต่ต้องจรจากไกลเพราะรักเธอ
ถ่านไฟเก่าของเธอที่เคยมอด
เขาแวะหยอดคำหวานมาเสมอ
จนทำให้เธอเขาเริ่มนัดเจอ
เธอก็เพลอรักเขา ฉันเข้าใจ
อย่าร้องไห้ได้ไหมฉันขอร้อง
ตาจงมองดูฉันจะได้ไหม
ฟังน่ะจ๊ะ ฉันขอก้าวออกไป
เพื่อทำให้ทุกอย่างจบด้วยดี
จากวันนี้สองเราเป็นแค่เพื่อน
รักลางเลือนเปลี่ยนไปจากก่อนนี้
ฉันไม่โกรธโทษเธอเลยน่ะคนดี
แหวนวงนี้ขอคืนตัดสัมพันธ์
จบเรื่องรักสามเซ้าเพียงเท่านี้
จะได้มีทางออกที่สร้างสรร
ฉันมีทุกข์เธอมีสุขก็คุ้มกัน
ความสัมพันธ์ขอจบลงแค่คำลา
ไปเถอะนะก้าวไปให้คงมั่น
จงลืมฉันคนนี้เคยฝันหา
จงลืมรักที่มีให้เธอทุกครา
จงลืมว่ามีคนเคยคอยห่วงไย
ในวันนี้ฉันยอมรับทำใจยาก
แต่ก็อยากให้เธอนั้นสดใส
กับความรักที่เลือกเองจากห้องใจ
จึงขอไปเพื่อให้เธอลดกดดัน
ก่อนจากไปในครั้งนี้ขอพรฟ้า
ทุกข์อย่ามาให้เธอพบเถิดสวรรค์
ก่อนเคยพูดสาบานฟ้าว่ารักกัน
ขอให้มันจบไปให้ลืมเลือน