ก็เพียงแค่ความเหงา ที่ทำให้ใจต้องเศร้าอยู่อย่างนี้ เพียงเพราะขาดคนเคียงข้างเหมือนบางที เลยทำให้ผู้หญิงคนนี้มีน้ำตา หันมองไปรอบ ๆ ตัว ก็เกิดความกลัวจนรู้สึกประหม่า ครั้นจะเหงยหน้ามองฟ้า น้ำในตาก็จะไหลอยู่ร่ำไป ก็เพียงแค่ความเหงา ที่คอยรุมเร้า...ทำเราร้องไห้ แค่เพียงเพราะไม่มีใคร โลกที่ดูสดใส...ก็หมองมัว นั่งอยู่คนเดียวในห้องเล็ก ๆ กวาดตามองรอบห้องไปจนทั่ว พบเพียงเงาของวานวันอันสลัว ไร้ซึ่งตัวคนของใจที่คุ้นเคย
แสนแก้ว 24 มี.ค. 2549 22:34 น. - ID 87917 
724
0
0
26 มีนาคม 2549 12:14 น. - comment id 568571
ดีเนอะ0...อืม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
