ถามดาวเดือนเพื่อนใจในยามเหงา คอยบรรเทาเศร้าท้อต่อทุกสิ่ง ในยามทุกข์ปลุกปลอบมอบความจริง ที่พักพิงยามสับสนอับจนใจ ยามที่ผิดคิดพลาดพลั้งหวังหม่นไหม้ เจ็บปวดใจไม่เคยหายวายสิ้นได้ และทุกครั้งยังเห็นเป็นความนัย ว่าทำไมน้ำจึงไหลจากนัยน์ตา เจ้ารู้ไหมทำไมคนจึงร้องไห้ เพราะหัวใจได้เจ็บหรือถือปัญหา ถ้าเข่นนั้นวันที่สุขใยหลั่งมา แล้วน้ำตาพาหลั่งไหลเพื่ออะไร ถ้าเจ้ารู้โปรดช่วยตอบมอบความหาย ให้ได้หายสลายข้อต่อสงสัย ว่าที่คนมีน้ำตามาทำไม ตอบฉันได้ไหมดาวคราวฉันตรม เพราะยามนี้ที่เป็นอยู่ดูเจ็บปวด มันยิ่งยวดรวดร้าวคราวขื่นขม น้ำตาไหลไม่หยุดฉุดความอารมณ์ มันจ่อมจมถมด้วยห้วงแห่งร้าวราน
24 มีนาคม 2549 17:42 น. - comment id 568325
ทำไมเล่า... คนเรา.. .....จึงมีน้ำตานะ...
24 มีนาคม 2549 18:48 น. - comment id 568341
เมื่อคราวสุขน้ำตาพาไหลหลั่ง เมื่อคราวพลั้งพลาดไปในวิถี หัวใจรักแหลกราญผลาญชีวี ก็คงมีเพียงน้ำตาคอยอาลัย......ฯ บางครั้ง...น้ำตา..ก็เป็นยารักษาใจอย่างหนึ่งนะคะ...แวะมาทักทายกัน...คิดถึงนะ..หายไปนานจัง....สบายดีนะคะ..
24 มีนาคม 2549 20:08 น. - comment id 568359
หวัดดีค่ะ แวะมาทักทาย ใยจึงมีน้ำตา ค่ะ ว่างๆแวะไปเยี่ยมกันบ้างนะค่ะ
24 มีนาคม 2549 21:29 น. - comment id 568381
คนเรามีน้ำตาเพื่อหล่อเลี้ยงลูกกะตาไม่ไห้ตาแห้งทำให้กลอกตาไม่ได้มั๊งเนาะ แหะๆๆ