หากจะลืมลืมไม่ลงยังคงอยู่ ใจยังอยากเฝ้าดูอยู่ห่างๆ ก็อยากลืมลืมไม่ลงไม่เลือนลาง ช่างอ้างว้างอยู่ในใจตลอดมา จะไม่ขอย้อนเวลากลับไปอีก แต่ก็ยากจะหลีกความโหยหา ความทุกข์หลากระดมถมเข้ามา ร้อนและรุ่มในอุราอยู่มากมาย ใครจะรู้...ถึงความรักในใจนี้ ที่ได้มีต่อเธอไม่เสื่อมคลาย อยากจะขอให้มันได้กลับกลาย แต่ก็ยังไม่เว้นวายคลายจากเธอ ยิ่งต้องกัดฟันทนไม่ให้คิด จิตยิ่งคิดยิ่งผูกติดคิดฝันเพ้อ ยามหลับใหลเคลิ้มไปให้ละเมอ หากเผลอๆก็เห็นหน้าเธอลอยมา โอ้...ความรักระทมตรมเหลือเกิน ช่างหมางเมินเดินร้างห่างไกลตา ความรักร้ายสำหรับเราเผาอุรา ความรักพาหัวใจ...ไม่ลืมเธอ อยากจะผ่านคืนนี้ไปด้วยดี อย่าให้มีความทุกข์ใดต้องให้เจอ สิ่งที่มีที่เก็บเจ็บเพราะเธอ จะเขียนไว้เย้ยเย๊าะหัวเราะตัว
22 มีนาคม 2549 07:56 น. - comment id 567774
มาทักทายคนหัวอกเดียวกันค่ะ อิอิ ตัดไม่ขาดสักทีใจเอยใจ
22 มีนาคม 2549 10:50 น. - comment id 567801
จิตหนอจิตคิดไปเหตุใดหนอ จึงเฝ้ารอรักคืนฝืนไฉน ดั่งย้ำรอยแผลรักให้หนักใจ พิษรักกลุ้มดั่งสุมไฟที่ใจเรา
22 มีนาคม 2549 12:18 น. - comment id 567833
เข้าทำนอง \" อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ \" เลยเนาะ งั้นก็นี่เยยน้างับ ( กลอนเหงา ๔ ย้ำรัก )