ฉันไม่มีถ้อยหวานกานท์อักษร หรือบทกลอนคร่ำครวญชวนใฝ่ฝัน ไร้คำพูดหวานซึ้งรำพึงรำพัน ให้หวิวหวั่นหลงปลื้มลืมเวลา ก็มีเพียงหัวใจยังไหวเต้น ใช่โอนเอนอ่อนแอแค่โหยหา อยากอิงแอบแนบหนุนอุ่นอุรา ปรารถนาพบรักใครสักคน จะขอมอบใจกายถวายชีวิต เป็นคู่คิดเพื่อนแท้แม้ขัดสน พาข้ามผ่านคืนวันอันร้อนรน สิ้นหมองหม่นเงียบเหงาเศร้าหัวใจ จะจับมือร่วมทางเพื่อสร้างฝัน คือคำมั่นสัญญาอสงไขย แม้นเวลาล่วงผ่านนานเท่าใด ขอมอบใจพิงพักรักเพียงเธอ
21 มีนาคม 2549 09:43 น. - comment id 567582
สวัสดีค่ะ นานเท่านานตราบนิจนิรันดร์ จะมีฉันเธอร่วมเรียงเคียงคู่ แม้วันเวลาผันผ่านกาลฤดู มีเธออยู่กับฉันตลอดไป... มั่ว ๆ แต่เช้าเลยอ่ะ.. ทำให้คิดถึงเพลง *นานเท่านาน* นานนานเท่าไหร่เราสองคน มีกันและกัน.....ฯลฯ
21 มีนาคม 2549 10:23 น. - comment id 567602
ว้าว!!! กลอนเพราะมากจริงๆค่ะ อ่านแล้วจะละลาย ถ้ามีใครรักเราอย่างนี้บ้าง...... ก็ดีสินะ แวะมาทักทายแต่(เกือบ)เช้าค่ะ
21 มีนาคม 2549 10:27 น. - comment id 567604
มิใช่น้อยน่ะ อาการโหยหาเนี่ย จริงไหมคุณสติแตก.. แวะมาทักทาย..
21 มีนาคม 2549 17:13 น. - comment id 567693
ขอรับเอาไว้ได้ไหมเนี่ย ... คือ...อิจฉาน่ะนะ...ตาร้อนผ่าว ผ่าว เลย...
21 มีนาคม 2549 21:14 น. - comment id 567721
หวานจริงน๊า ทำไมมันร้อนแผ่ว ๆ ที่ตาละ เนี่ย อิจฉาอ่ะ อิจฉา
21 มีนาคม 2549 22:33 น. - comment id 567734
แต่สาว ๆ เค้าชอบคำหวาน ๆ นะครับ อ้อ แล้วก็เงินด้วยล่ะ