จำเป็นด้วยหรือที่ต้องหลับตา เพื่อย้อนภาพอดีตกลับมา..อีกหน บางครั้ง..การนึกถึงเรื่องราวใครสักคน ก็ทำให้น้ำตาต้องร่วงหล่น..ได้เหมือนกัน . รู้ทั้งรู้ว่าเวลา..ไม่ย้อนกลับ จะให้เริ่มนับหนึ่งใหม่ ก็ทำได้แค่ ฝัน เพราะลึก-ลึก ข้างใน..ใจบอกว่า ผูกพัน แม้เรื่องราวจะผ่านไปนานเท่าไหร่นั้น..ไม่อาจลบเลือน . ยังติดอยู่กับภาพเก่า-เก่า วันเวลา ระหว่างเรา.. คงย้ำคม - บาดเฉือน หัวใจของฉัน ..เธอทำร้ายมันจนเลอะเลือน เศษเสี้ยวความร้าวรอนยังกลาดเกลื่อน ...ปนเปื้อนในรอยน้ำตา ................................................................................. ..กลอนบทนี้ .. ผมเขียนขึ้นจากเรื่องราวเก่า ๆ ของตัวเอง หลังจากที่ได้เปิดอ่านบันทึกของหลายปีที่ผ่าน ... นึกถึงนะ ... ภาพทุกภาพยังคงติดตา จากเวลาที่ตามหา .. จนกระทั่ง...สูญเสีย .......เฮ้อ ... นี่ถ้าไม่จัดของในห้องใหม่ล่ะก็ คงไม่ต้องคิดอะไรไร้สาระแบบนี้..........ว่ามะ เอาเป็นว่า ... ไม่คิดถึงเรื่องเก่า ๆ แล้วกัน... คงดีกว่าเยอะเลย คิดถึงครับ ..แต่คิดถึงทุกคนที่นี่ต่างหากล่ะ ^__^
11 มกราคม 2545 19:58 น. - comment id 29910
ไม่ต้องเก็บห้องใหม่ ก็มีภาพความทรงจำ ต่างๆ มากมาย ในนี้ ในหัวใจ แค่นึกถึง น้ำตาก็ไหลเองได้
11 มกราคม 2545 20:16 น. - comment id 29912
กำลังส่งเมล์ไปให้ปอนด์อยู่นะ.. รอรับด้วยจ้า.. ^__^
11 มกราคม 2545 20:25 น. - comment id 29915
ถ้าเกิดมาไม่เคยร้องไห้เลย แล้วจะรู้ได้ยังไงว่า เวลาเรามีความสุขน่ะ สุขแค่ไหนกันเชียว เพราะดีนะอาร์บทนี้ เจทท์ชอบ
11 มกราคม 2545 21:51 น. - comment id 29926
ไม่รู้ยังไง แต่อ่านแล้วสรุปว่าชอบ
11 มกราคม 2545 22:56 น. - comment id 29940
ชอบเหมือนกันจ้ะ....อ่านแล้วอ่อนไหวไปตามบทกลอน
11 มกราคม 2545 23:19 น. - comment id 29946
ชอบเหมือนกันค่ะ เศร้าจังนะ
11 มกราคม 2545 23:32 น. - comment id 29948
"เพราะลึก-ลึก ข้างใน..ใจบอกว่า ผูกพัน แม้เรื่องราวจะผ่านไปนานเท่าไหร่นั้น..ไม่อาจลบเลือน" เพราะมากเลยค่ะ