ทรมาน...จริงๆกับความรัก แน่นอกหักรักไปมิได้ตอบ เศษเสี้ยวของหัวใจมิได้ขอบ ใจก็ต้องนั่งปลอบกับตัวเอง เธอจะหลับฝันถึงบ้างหรือป่าว คำที่กล่าวเธอได้ฟังอยู่บ้างไหม สิ่งที่บอกไปแล้วคงเข้าใจ แต่ทำไมมันไม่ถึงใจเธอ ก็พยายามที่จะตัดไม่ให้คิด พยายามข่มจิตไม่ให้เพ้อ พยายามเมื่อฝันไม่ให้ละเมอ พยายามพลักเธอไปไกลๆ แต่หัวใจร้องร่ำเพรียกเรียกหา หยาดน้ำตาเอ่อล้นอยู่ข้างใน เพียงแค่คิดถึงเธอขึ้นทันใด สิ่งที่อัดอั้นในใจก็ปล่อยมา โอ้..จะบ้าจริงๆแล้วใจหนอ อยากจะขอพอทีแล้วใจหนา ขอเพียงแค่สักนิดนะเวลา ขออย่าได้พบหน้าเธออีกเลย
16 มีนาคม 2549 04:19 น. - comment id 566690
กลุ้มจริงๆ คับ ชีวิตที่เจอมาเนี๊ยะ มันจะอะไรกันนักกันหนา เอาเป็นว่า ผมมาเม้นด้วยตัวเอง เพราะไม่รู้จะพูดอะไร ความรู้สึกเราเนี๊ยะมาทีก็บรรยายนะคับ จะพรรณาก็ยาก อธิบายก็ยาก เพราะเราเข้าใจของเราคนเดียว นี่แหละคำเป็นล้าน แต่ก็ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกได้หมด ขอบคุณทุกท่านคับ