ในวันที่ความเหงาเข้ารุมเร้า ทุกความเศร้าแปดเปื้อนเกินเบือนหน้า ทุกอณูร่างกายคล้ายเย็นชา มีน้ำตามากลบแก้มแซมร้าวราน นั่งร้องไห้ในความกลัวตัวเคว้งคว้าง สีจางจางทางข้างหน้ามาหักหาญ ให้ล่องลอยเปลี่ยวเหงาเคล้าทรมาน ใจชื่นบานกลับเหือดหายมลายไป วินาทีแห่งสิ้นหวังที่พลั้งพลาด หมดโอกาศจะรื้อฟื้นคืนมาใหม่ กับมีเธอเข้ามาทำย้ำห่วงใย ยิ้มสดใสให้ลุกยืนคืนพลัง สู้ต่อไปอย่าได้ถอยคอยหลบหนี ทุกชีวีต้องพบเศร้าเคล้าความหลัง จงก้าวเดินเพื่อจุดหมายปลายฝากฝั่ง อย่าพะวังกลับความกลัวที่มัวตา กำลังใจเมื่อต้องการวานช่วยบอก ไม่กลิ้งกลอกกับคำย้ำเลยหนา มีไออุ่นให้เสมอเจอทุกครา มีน้ำตาจะช่วยซับจับไหล่เคียง ขอบคุณที่บ้านหลังนี้สอนให้เอมเป็นคนรับและสอนให้เป็นคนรู้จักให้ เอมเลยได้ในสิ่งที่เอมให้ และเอมก็ให้ในสิ่งที่เอมได้ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
ทะเลใจ 14 มี.ค. 2549 19:24 น. - ID 87625 
1314
11
0
14 มีนาคม 2549 20:29 น. - comment id 566413
เฮ้อ...แอบไปปลอบพี่ซะดิบดี ที่แท้โดนคนอื่นปลอบมาอีกทีนี่เอง น้องรัก คิคิคิ พี่ไม่เป็นไรมากมายหรอก มู๋เอม มิต้องเป็นห่วง มิต้องเป็นห่วง อิอิ แต่เปลี่ยนจากปลอบใจ เป็นพาไปเลี้ยงข้าวได้ไหมน้อง กะลังหิว อิอิอิ
14 มีนาคม 2549 20:59 น. - comment id 566418
..เรนอิจฉามู๋เอมจัง..... พี่ชายคือเพื่อน..ที่ดีที่สุดของเรน..
เรนชอบให้มู๋เอมยิ้มกับเรนแบบนี้นะคะ.. พี่ชายเรนเก๊าะชอบเรียกเรนว่า ..ยัยวุ้นจอมวุ่นวาย.. อิอิอิ .. พี่ชายของเรน..ตัวโต๊โต ..
14 มีนาคม 2549 22:17 น. - comment id 566441
แวะมาหากำลังใจครับ
15 มีนาคม 2549 08:37 น. - comment id 566486
อิจฉาปลากับแมวจริงๆเล้ย อิอิ ขอบอก อิอิ
15 มีนาคม 2549 10:20 น. - comment id 566510
ขอปลอบเฉยๆ ละกัน ถ้าจะให้โยนด้วยนี่คงไม่ไหว ไม่มีแรงอุ้มขึ้นมาโยน ... เหอๆๆๆๆ
15 มีนาคม 2549 12:55 น. - comment id 566549
พี่เก็น .... งั้นเอมไม่เป็นห่วงพี่เก็นก็ได้ค่ะ แต่ขอหวงแทนได้เปล่าคะ เพราะปะเดี๋ยว สาว ๆ จะดึงพี่เก็นไปปลอบใจแล้วเอมกลับมาอีกทีไม่เจอพี่เก็น จาทำไงล่ะคะ อุ อุ อุ ( แปลงกายเป็นนางมารร้ายหวงพี่ชายตามระเบียบ อิ อิ ) อืม เรื่องเลี้ยงข้าว เอมเต็มใจค่ะ เพราะว่าพี่เก็นก็คงเต็มใจจะเลี้ยงกลับข้าวมื้อที่จะไปกินช่ายม๊า ... เอมรู้น๊า 5 5 5 5 .... ( หวานหมูเอมอีกแว้วววว คริ คริพี่กานต์ ... เอมขอโทษค่ะ เมื่อวานนี้เขียนไปเพราะยังไม่ได้ไตร่ตรองก่อน เอมมะได้ลำเอียงรักใครมากกว่ากันน๊า ... เพียงแค่ว่า แห่ะ แห่ะ น้องเอมงอแงกะพี่แมวกับพี่ปลามากกว่าคนอื่น ๆ เท่านั้นเองอ่ะจ๊ะ พี่กานต์ .. ยิ้มหน่อยน๊า ....
... จาไม่คิดถึงพี่เมา 1 วินาที คอยดีจิ
15 มีนาคม 2549 14:37 น. - comment id 566575
หุหุ นู๋ป่านมะรุ๊จาเม้นไร ความคิดมานเต็มซาหมองอานมีเนื้อที่น้อยนิดของนู๋หมดเรยอ่า แหะๆ แต่ก็เปงกำลังใจให้พี่เอมกะทุกๆคนคร่า ดีจ๊ายดีจายที่ได้รุ๊จักทุกคน นู๋ป่านยังอยู่ที่เดิมตรงนี้น้า จุ๊บๆค่า
15 มีนาคม 2549 22:41 น. - comment id 566663
มีแต่พีคนอื่น... แต่ลืมพี่คนนี้...ซะแระ
16 มีนาคม 2549 00:33 น. - comment id 566670
ไม่ว่าจะมีอะไร พี่คนนี้ยังคงห่วงใยเสมอ
16 มีนาคม 2549 04:54 น. - comment id 566692
พี่มาอ่าน.. นอนไม่หลับอ่ะ..
16 มีนาคม 2549 05:45 น. - comment id 566695
หวัดดีจ้าหนูเอม... พี่เองก็อยากขอบคุณบ้านไทยกลอนเหมือนนะ ตั้งได้รู้จักบ้านหลังนี้ ไม่ค่อยเหงาเท่าไร ได้คุยกะเพื่อนๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่น่ารัก รู้สึกว่าบ้านหลังนี้นะอบอุ่นมาก ๆ . . . . . . . . . . สบายดีนะนู๋เอม คิดถึงเอมนะ รักษาสุขภาพนะ อย่ามัวแต่ไปปลอบคนข้างบนสุดนะ ไม่ดีหรอก .. ออกจะร่าเริงดีออก ไม่เห็นเป็นไรเลย ..ออิอิอิ..
16 มีนาคม 2549 14:22 น. - comment id 566793
หนูป่านแก้ว ... แค่แวะมาและบอกว่าคิดถึงก็ดีใจแล้วค่ะ เอาล่ะ ... ไงซะพี่ก็จะอยู่ตรงนี้ที่เดิมเหมือนกัน คอยให้นู๋ป่านแก้วเป็นห่วงและเป็นคนห่วงนู๋ป่านแก้วต่อไปแล้วกันจ๊ะ
17 มีนาคม 2549 00:06 น. - comment id 566864
ตังเมก็คิดแบบเดียวกับพี่เอมเลยค่ะ บ้านกลอนไทย ดูอบอุ่น ทุกคนคอยให้กำลังใจกันดีจริงๆค่ะ ทักทายนะคะ ^^ เอากำลังใจมาฝากด้วยค่ะ
18 เมษายน 2549 22:55 น. - comment id 572433
ตังเม เอากำลังใจมาฝากแบบนี้ จากเหนื่อย ๆ กลายเป็นยิ้มแก้มปริเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
