ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย มาสู่องค์เอย ขอเอื้อนเอ่ยปลอบปลุกยามทุกข์หมอง ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย เคยประคอง กลับสู่องค์เจ้าน้องนองน้ำตา ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย มาสู่องค์เอย ขวัญเจ้าเคยสถิตมั่น - หมองผวา ปลิวลอยไปสู่แมกไม้ในฟากฟ้า กลับเถอะมา ... สู่องค์ นะขวัญเอย ขวัญเจ้าเอย ... เอ่ยปลอบมอบห่วงใย อย่าหวั่นไหวเพียงผิดสักนิดเอ๋ย ฟ้าสั่งเปรี้ยงเสียงดัง ... สะดุ้งเลย ประคองเคยอย่าตกใจ ... นะขวัญน้อง น้ำตาไหลใครหนอขอคอยซับ เจ้าจงหลับทั้งน้ำตาอย่าหม่นหมอง เพื่อเช้าใหม่ไสวสว่างทางทอทอง อุ่นประคองหนาวคลายคลี่ราตรี ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย มาสู่องค์เอย พี่เอื้อนเอ่ยปลุกปลอบมอบบายศรี แค่พลาดรักอกหักร้าว ... เพียงเท่านี้ ดวงใจที่แกร่งเข้มยังเต็มตรึง ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย มาสู่องค์เอย ดอกไม้เผยผลิบานหวังที่พึ่ง ลมหายใจไหลเวียนกายลึกซึ้ง มั่นเพียงหนึ่งตัวตน ... นะคนดี.
9 มีนาคม 2549 12:50 น. - comment id 564777
มาเรียกขวัญด้วยคนค่ะ ... แต่งานนี้เรียกขวัญพี่เก็นกลับมาได้ ถ้าขวัญเอมหายพี่รุ้งจะเรียกกลับให้เอมอ่ะเปล่าจ๊ะ
8 มีนาคม 2549 12:39 น. - comment id 565118
......T T......
8 มีนาคม 2549 14:42 น. - comment id 565133
ขวัญมาแล้วเจ้า
9 มีนาคม 2549 09:49 น. - comment id 565230
ขวัญเจ้าเอย ------------------- ขวัญเจ้าเอย...เคยอยู่ในอู่ขวัญ ผ่านคืนวันขวัญหายร้างไกลหนี กลับคืนมาสู่องค์พงษ์วลี ย้อนมาทีเถิดนะขวัญตาชาย ขวัญเจ้าเอย...เอ่ยเพรียกร่ำเรียกขวัญ ลมเหมันต์ผ่านพัดอรุณฉาย ยังเฝ้ารอรับขวัญร่วมเรียงราย กลับมาสื่อความหมายหว่างใจเรา ขวัญเจ้าเอย...เผยโฉมประโลมหน่อย ใครคนหนึ่งเฝ้าคอยเห็นหน้าเจ้า กลับคืนสู่แดนดินถิ่นเคยเนา มีคนเฝ้ารอรับเธอกลับคืน ขวัญเจ้าเอย.....เชยชิดสนิทแนบ เจ้าอิงแอบหนไหนอย่าได้ฝืน ย้อนสู่บ้านเคยพักหลักเคยยืน จงรู้ตื่นกลับมา ณ ที่เดิม ขวัญเจ้าเอย...เลยไกลหนใดเล่า จึงกลับคืนร่มเงาเราแรกเริ่ม ท่ามกลางความเคยคุ้นอบอุ่นเติม มาพูนเพิ่มแรงหวังกำลังใจ ขวัญเจ้าเอย...เปรยเปรียบมิเทียบเท่า กลับคืนร่มรักเราเจ้าเคยใฝ่ มาเถิดนะแก้วตาอย่าพรั่นไป ย้อนคืนสู่สายใยบ้านตัวเล็ก --------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๘ มีนาคม ๒๕๔๙
9 มีนาคม 2549 10:07 น. - comment id 565233
มาเรียกขวัญด้วยคนค่ะพี่รุ่ง... แต่งกลอนไม่เป็นก็มีเพียงคำปลอบใจก็แล้วกันนะค่ะ....อิอิอิอิอิ....
14 มีนาคม 2549 11:10 น. - comment id 566271