จดหมายเปื้อนโคลนจากเถียงนา ถึงอ้ายหม่าลูกรักเป็นไฉน กูอยู่ทุ่งนาแดนไกล เหงื่อไคลหลั่งไหลร้อนรน เขาว่าเมืองกรุงยุ่งเหยิง ดั่งเพลิงท่วมเมืองมากล้น ผู้รู้วุ่นวายวกวน หาหนทางเดินไม่เจอ แบ่งคิดแบ่งเขียนเวียนถาม คิดตามจุดตั้งอย่าพลั้งเผลอ คิดมากอย่าวกวนค้นให้เจอ อย่าเพ่อให้อัตตาท่วมเมือง ไม่เอาทุนนิยมแล้วหรือ เห็นความยึดยื้อหนักเขื่อง แปลกแยกเรื่องราวเปล่าเปลือง พ่นคำล้นเรื่องจะเกินกาล...... แต่กูแยงเขียดโลมลิ้น ข้าวเหนียวจ้ำกินฉ่ำหวาน เป็ดไก่ไม่มีรับประทาน อาหารพออยู่พอกิน สองมือกูยังหยาบด้าน ทำงานหนักหนักมิสิ้น หยดเหงื่อโลมใจโลมดิน พลิกฟื้นทำกินด้วยใจ เมื่อไรถึงจะมาช่วยกู มึงอยู่เมืองเพลินสุกใส อยู่ตึกใหญ่โตเกินใคร ความรู้เติบใหญ่เกินกู มาช่วยกูทำนาสักหน่อย รู้ไหมใครคอยอย่างอดสู วิชาการมึงมีต้องมาดู เขียนตำราให้กูทำกิน มึงแปลทุนนิยมอ่านเล่น ความจนซ่อนเร้นอยู่ใต้ลิ้น คิดอ่านอย่างไรกูไม่ยิน กู่ร้องจนแทบสิ้นเรียวแรงกู เอาเถอะอ้ายหม่าถ้าหมายเมือง เปล่าเปลืองแรงข้าวน่าอดสู กูจะพังเถียงนาให้มึงดู แล้วกูจะประท้วงไม่ทำนา....
7 มีนาคม 2549 15:59 น. - comment id 565007
ไม่เห็นด้วยกับการที่ชาวนาจะพังเถียงนาและประท้วงไม่ทำนาครับ
7 มีนาคม 2549 19:42 น. - comment id 565045
คนรวย ก็รวย ด้วยทรัพย์สิน คนรากหญ้า ก็ติดดิน สิ้นความหมาย คนรวย กินอาหาร อันมากมาย แต่คนจน จวนจะตาย ไร้ข้าวกิน คนรวย รวยทรัพย์สิน เพราะกินชาติ แต่คนจน กายแทบขาด เพราะชาติสิน คนรวย ไม่หวงแหน รักแผ่นดิน แต่คนจน กลับรักถิ่น แผ่นดินไทย แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมครับ
7 มีนาคม 2549 21:18 น. - comment id 565051
จดหมายจากเถียงนาเราผ่านสายตามาเห็น เขาบอกเรื่องในเมืองกรุงที่ยุ่งเหยิงเป็นประเด็น เราสิอยากบอกว่า อยากเร้น.. ไปอยู่เถียง
8 มีนาคม 2549 09:42 น. - comment id 565089
มาอ่านผลงานดีๆที่ให้แง่คิดจากเถียงนา เรื่องการเมืองยุ่งยากกว่าคนบ้านป่าจะรับรู้ ขอเพียงเราคนไทยจะต้องรู้คุณค่าเชิดชู อย่าให้ต่างชาติเขามาอดสูดูถูกไทยใช่เถียงนา ชื่นชมผลงานดีๆๆจ๊ะ
8 มีนาคม 2549 10:58 น. - comment id 565111
เป็นจดหมายที่น่าอ่านอีกฉบับค่ะ.. :)
8 มีนาคม 2549 14:08 น. - comment id 565131
:]
8 มีนาคม 2549 20:07 น. - comment id 565185
เถียงนามาบอกข่าว บอกเรื่องราวความเปนไป จะกอบกู้กันต่อให้ เหล่าเถียงนาได้ทำนา เข้ามาอ่านกลอนคุณส่องหล้าคะ
12 มีนาคม 2549 18:50 น. - comment id 565860
อ่านแล้วเจ็บแปลบไปถึงทรวงในเลยค่ะ อยากจะบอกว่าทุกวันนี้เกษตรส่วนมากเขาก็คิดอย่างที่คุณเขียนนั่นแหล่ะ
30 มีนาคม 2549 17:17 น. - comment id 569327
น้ำตาหล่นบนเถียงนา สายฝนสาดพร่างพรมลมโชยร่า ข้างเถียงนาคูนผลิแย้มแซมโสน เอี้ยงโมงครวญฝ่าสายฝนบนต้นโก สวนแตงโมได้น้ำชื่นฉ่ำใจ เถียงนาน้อยคอยหาน้ำตาหล่น คิดถึงคนผู้จากนาพาหวั่นไหว กบเขียดร้องก้องกลางนาสุดอาลัย ซากรอยไถหม่นเศร้าเจ้าทุยรอ ลมพริ้วไผ่ขับขานกังวานแว่ว รุ้งทอดแนวผ่านฟ้าพาวอนขอ เสียงเรไรไผ่สีซออออี้ออ น้ำตาคลอเมื่อฝนซาว้ารำพัน น้ำตาหล่นบนเถียงน้อยคนด้อยค่า มองดอกหญ้าซึมเซ่อเหม่อเหหัน เจ้าแมงปอแมงเม่าเฝ้ารอวัน วอนเธอนั้นกลับมาล้าระริน