" ถ้อยวจี ช่างไพเราะ เสนาะโสต ฟ้าก็โปรด นำส่งไป ให้แด่เจ้า แม้ห่างกาย ไม่ห่างใจ ฤทัยเรา ก็ใจฉัน ล้วนแต่เฝ้า คิดถึงเธอ ส่งรักแท้ ข้ามฝากไป พงไพรกว้าง แม้นอ้างว้าง ถึงอ้อมเขา เฝ้าเสมอ จะข้ามน้ำ ฝ่าสมุทร บ่หยุดเพ้อ ขอพบเจอ เพียงสักครั้ง ก็ยังดี "
4 มีนาคม 2549 14:30 น. - comment id 555498
โอ้ยๆๆๆ นู๋ป่านอ่านแร้วซึ้ง ก็จิงอ่าน้า ขอเจอแค่ซักครั้งก็ยังดี T^T น้ำตาตกในค่ะ ขอให้ได้เจอนะคะ เพี้ยง!!!!!! หุหุ เปงกำลังใจให้คร่า จุ๊บๆ
4 มีนาคม 2549 21:31 น. - comment id 564546
ความรักนี้ยิ่งใหญ่เกินอะไรจะห้ามได้เนาะ
5 มีนาคม 2549 08:40 น. - comment id 564562
ชอบกลอนนี้จังเลย... แต่งได้โดนใจสุด ๆ เลย...อิอิอิอิอิ.. แวะมาเยี่ยมค่ะ...
5 มีนาคม 2549 14:25 น. - comment id 564616
...........ขอบฟ้า ขอบรัก มาพบเธอ ข้ามมาสิ รออยู่ .........
5 มีนาคม 2549 15:34 น. - comment id 564640
สวัสดีค่ะ มาส่งความคิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
5 มีนาคม 2549 16:25 น. - comment id 564665
เห็นกลอนนี้แล้วอยากมีความรักบ้างจัง อิอิ.. ..
6 มีนาคม 2549 13:20 น. - comment id 564785
ขอขอบคุณทุกๆท่านของับกาป๋ม ที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมกลอนของกาป๋มงับ ขอบคุณอีกครั้งที่อุตส่าห์ข้ามดิน ข้ามฟ้า ข้ามมหาสมุทร มาช่วยชมงับ ...