ความลังเลเกาะกุมในหัวใจ เกิดคำถามว่าทำไมไปทุกที่ ทั่วทุกแห่งหนใดใจที่มี ความแน่ใจที่มีหายไปไหน ก็ไม่อยากลังเลอยู่หรอกนะ แต่คงจะไม่เกิดคงไม่ไหว เพราะทุกสิ่งเกิดขึ้นยากแน่ใจ ว่าตรงไหนเวลาใดที่พบพลัน ความรู้สึกเบื่อหน่ายในทุกสิ่ง ความลังเลพาประวิงให้หุนหัน สมาธิสติมลายพลัน ให้ใจนั้นวุ่นวายไม่ลงตัว อยากจะหลุดออกจากความลังเล ไม่ปรวนเปเรรวนให้หม่นมัว ต้องปรับจิตปรับใจมิให้กลัว ยึดถือตัวว่านั้นตัวกู-ของกู