ภาพเก่าเก่าอวลกรุ่นใต้ถุนตึก ความรู้สึกหนหลังประดังกลับ หยุดนั่งลงที่เดิมเริ่มซึมซับ แอบมาหลับตรงนี้ที่ประจำ เสียงรุ่นพี่ก้องดังสั่งโวยโวย อ่อนระโหยซ้อมเชียร์จนมืดค่ำ เหล่ากระเทยลีดเดอร์เธอเต้นนำ แหกปากก้องร้องรำทุกย่ำเย็น อัดบุหรี่ควันโขมงดังโรงยา ตอนอาจารย์ผ่านมาคราเมื่อเห็น อ้าววิ่งหนีกันแหลกแตกซ่านเซ็น ต่างหลบเร้นกันแยกแตกทิศทาง เป็นที่ปั่นวุ่นวายทำรายงาน ลอกการบ้านเออหนอก็มีบ้าง เป็นที่ติววิชาตำรากาง มิพร่าจางย้อนย้ำความเจือจุน และเคยเป็นเวทีที่ชกต่อย ได้แต่คอยรั้งเหนี่ยวเพื่อนเฉียวฉุน พอหลุดมือมันก็ซัดฟัดชุลมุน เป็นเรื่องวุ่นที่ยังคงความทรงจำ รอยรั้วแยกชำรุดตรงจุดนั้น ตรงที่กั้นสถาบันและแม่น้ำ เคยผลัดผ้ามุดลอดดอดว่ายดำ บัดนี้ทำรั้วใหม่แทนแสนเสียดาย เป็นแหล่งรวมความสรวลเสความเฮฮา หลงแว่วยินเสียงกีตาร์คราขึ้นสาย เสียงกระป๋องเคาะขวดวาดลวดลาย เสนาะก้องกำจายตามสายลม กลับมานั่งตรงนี้ตรงที่เก่า มิเห็นเงาเพื่อนเคยชิดสนิทสนม เหลือแต่ภาพความหลังครั้งนานนม จากอารมณ์ที่รัดร้อยรอยอาลัย
2 มีนาคม 2549 22:17 น. - comment id 564234
..เรนอยากเป็น..แบบพี่หน่องจัง.. ของเรนเก๊าะซาหนุก.. เรนแอบซุกขนม..ในห้อง เอาลิปสติกแต่งแอบ..ลอง.. ไม่มีผู้ชายในห้อง.. ซักกะคน .. เก๊าะแค่แอบลอง.. เอาของมามี้..มาหัดพ่น (น้ำหอม..งายยย ) บางทีก็มีเล่ห์กล.. แอบซุกซน..จนครูบ่น..เบื่อเรน.. อิอิอิ ... .. เฮ้อ! ..จะมีใครเชื่อเรนปล่าวคะ ..ว่าเรนเป็นดาว.. ที่แอบเหงาหลังห้อง..(ม่ายรู้ดิ..) ... .. แว้ปป.. ..
2 มีนาคม 2549 22:24 น. - comment id 564236
ที่เดิม เคยโดดหนังยางกันกระโปรงบานเลย..แหะ แหะ ได้ลุ้นสีด้วย..(ตากุ้งยิงระบาดอีกต่างหาก)
2 มีนาคม 2549 23:52 น. - comment id 564247
ชีวิตนักศึกษาสิน่ะ ไอ้เรามันได้ทุนเรียนทนกว่าจะจบก็หลายที่ หลายปีอยู่ ที่เดิมมันเลยหลายที่ เอาเป็นว่าจะพูดออกจอกต้องขยับแล้วกัน
2 มีนาคม 2549 23:54 น. - comment id 564249
รอยรั้วแยกชำรุดตรงจุดนั้น ตรงที่กั้นสถาบันและแม่น้ำ เคยผลัดผ้ามุดลอดดอดว่ายดำ บัดนี้ทำรั้วใหม่แทนแสนเสียดาย ......... ที่เห็น ...ไม่ได้ผลัดผ้า นี่นา แก้ผ้าเห็น ๆ
3 มีนาคม 2549 02:05 น. - comment id 564256
แวะมาทักทายยามดึก-ดึกจ้า
3 มีนาคม 2549 10:33 น. - comment id 564277
เรามันเด็กดี วันๆ เอาแต่เรียน เลยม่ายมี...ที่เดิม...แบบคุณดาวอังคารเลยแฮะ นึกภาพไว้นะ เด็กเรียนใส่แว่นน่ะ วันๆ ก้อเหน็บเล็คเชอร์เล็กๆ เดินท่องไปทั่ว โอ้ว...แล้วไหง สอบตกฟะ...
3 มีนาคม 2549 11:10 น. - comment id 564293
ในร่มเงาแห่งจามจุรีเหลืองเทาแห่งนี้ร่มเย็น เป็นเสมือนวิมานสวยงามตระการดุจดังทวยเทพเสกสรรค์ นึกถึงเพลงนี้ค่ะ
3 มีนาคม 2549 15:38 น. - comment id 564361
นึกถึงตอนแอบไปพี้ที่หลังดอยอะ..กลับมาโดนฝ่ายปกครองคาดโทษอะ....แต่ก็ไม่เข็ด...มานึกถึงตอนนี้...ถามตัวเองว่า..เป็นบ้าอะไรวุ๊ยถึงทำแบบนั้น...
3 มีนาคม 2549 16:11 น. - comment id 564370
ที่ๆคุ้นเคย มันจะสร้างความผูกพันให้นึกถึงเป็นธรรมดาเนอะคะ ถ้าจบ ออกจากร.ร.ไป คงเซ็งน่าดู กลอนทำให้นึกถึงเพื่อนเนอะคะ อิอิ ทักทายค๊าบพ๊มมมม
3 มีนาคม 2549 17:08 น. - comment id 564375
อ่านกลอนบทนี้ แล้วคิดถึงชีวิตสี่ปีในมหาวิทยาลัย เป็นความประทับใจที่จะเก็บไว้ในใจตลอดไป เพราะเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆค่ะ ขอบคุณ.....คุณดาวอังคารที่แต่งกลอนดีๆมาให้พวกเราได้อ่าน และได้หวนคิดถึงช่วงเวลาแห่งความสุขนั้น
3 มีนาคม 2549 18:19 น. - comment id 564386
รอยอาลัย ร้อยสวยดี ครับ ขายพวงละเท่าไหร่
3 มีนาคม 2549 19:56 น. - comment id 564400
อืมมม ... ถ้ามีโอกาส .. ก็อยากกลับไป \"ที่เดิม\" เหมือนกันเนอะ .. .................