**.. วันนี้ขออนุญาตที่จะไม่ลงบทกลอน แต่เปลี่ยนมาเป็น อยากรับฟังความรู้สึกของ เพื่อนๆ ในบ้านกลอนไทยแห่งนี้บ้างจังครับ ว่าแต่ละคนมีที่มาอย่างไร และมีความรู้สึกอย่างไร กับ thaipoem.com บ้านกลอนแห่งนี้....... **.. สำหรับผมนะครับ... เรื่องราวมันก็เริ่มตั้งแต่ว่า ผมเริ่มเขียนกลอนอย่างจริงจังก็ช่วงเรียนอยู่ ม.5 หลังจากนั้นก็สนใจ จนความรู้สึกกลายเป็นว่า "รักบทกวีเข้าซะแล้ว" ไม่รู้ว่าต่อมาช่วงอยู่ ม.5 หรือ ม.6นี่แหละครับ ผมพยายามจะค้นหาเว๊ปกลอนอยู่หลายเว๊บ แต่ที่สุดก็มาสะดุดหยุดลงตรง thaipoem.com แห่งนี้.......... **.. ช่วงที่ผมเริ่มนำกลอนมาลง ตอนนั้นน่าจะเป็นช่วงเรียนอยู่มัธยม ความทรงจำที่ผมจำได้เสมอ ตอนนั้นที่นี่ยังมีห้องสนทนาอยู่ พวกเราเพื่อนๆนักกลอนรู้จักกันมากขึ้นก็จาก "ห้องสนทนา" หรือ "chatroom" นี่แหละครับ (ขอใช้ศัพท์อังกฤษหน่อย อิอิ )....... **.. ตอนนั้นผมจำได้แม่นมั่นเลยทีเดียว หญิงคนหนึ่งอายุไม่ห่างมากไปจากผมนัก ผมและผู้หญิงคนนั้นคุยกันอยู่นานพอควร ต่อมาผมเรียกเธอว่า "พี่เสี้ยว " คนแรกที่ผมได้พูดคุยด้วย นั่นเองทำให้ผมหลงมนต์มิตรภาพของบ้านกลอนแห่งนี้เสียแล้ว........... **.. ผมมาอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน ผมก็ได้รูจักเพื่อนๆ พี่น้อง รวมถึงลุงป้าน้าอาหลายๆคน ปัจจุบัน บางท่านก็ไม่ค่อยได้นำบทกลอนมาลงแล้ว เพื่อนบางคนก็ไม่ได้นำกลอนมาลงอีกเลย อาจเนื่องจากภาระและธุระด้วย......... **.. ลุงเวทย์ บุคคลผู้ซึ่งผมเคารพว่าเป็น "ครู"กลอนคนหนึ่งของผม ผมได้ถูกปลูกฝังอะไรหลายๆอย่าง อุดมการณ์ แนวคิดผ่านบทกวีของลุงเสมอ และหลายบทยังคงเป็นวรรคทองที่ผมจำได้และบอกต่อผู้อื่นเสมอมา ว่านี่แหละ "นักกลอนแห่งธรรมศาสตร์ของจริง "............ **.. อาจารย์พี่ติตรากร ชายผู้ซึ่งซ่อนความอบอุ่นไว้ในบทกวีที่พี่เขียน ผมกล้ายืนยันได้เลยว่า ถ้าจะหาบทกวีที่มีความอบอุ่น พี่ติตรากรเขียนได้อบอุ่นจริงๆ แต่ช่วงหลังๆ พี่อาจติดภาระกิจด้วยจึงไม่ค่อยมีเวลาลงกลอนเท่าไหร่ (คิดถึงนะครับพี่ )............. **.. ไคริ....เจ้าของนามปากกาว่า "นกกระดาษ"และ"นิจนิรันดร์" เพื่อนที่แสนดีของผม ด้วยเราสองคนเริ่มเข้ามาในบ้านกลอนไทยในช่วง4ปีนั้นใกล้เคียงกันมาก และด้วยวัยใกล้กันจึงคุยกันเสมอ ผมจำได้ว่า บางวันในห้องสนทนา ก็คุยกับลุงเวทย์และไครินี่แหละครับ ( อดนึกไม่ได้ อิอิ )............ **.. พี่เชษฐภัทร หรือ พี่เจย์ ก็เป็นพี่ชายอีกคนนึง ( ตอนนี้ไปเป็นอาจารย์แร้ว ) ผมไม่ค่อยได้คุยกับพี่เค้าเท่าไหร่ แต่เรื่องผลงานของพี่ท่าน ผมติดตามแน่นอน และชื่นชมในความสามารถของพี่เค้าเสมอ................ **.. ลูกเป็ดขี้เหร่ น้องพิมพ์ นักศึกษาแห่งรั้วมหาวิทยาลัย ก็เป็นน้องสาวอีกคนที่ได้รู้จักกันจากที่นี่ ผมได้เห็นพัฒนาการของการเขียนกลอนของน้องสาวคนนี้มาก เธอเขียนได้ดีและดี( กว่าผมเสียอีก ) คิดถึงจ้า............ **.. หูยยยย อยากเอ่ยว่ามีมากมายหลายท่านมากกกก จำได้เสมอในครั้งที่เราได้รู้จักกัน จนเข้าใจในวลีที่ว่า " มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า " เป็นเช่นไร **.. พี่ปีกฟ้า ( webmaster ที่ให้ผมอาศัยอดตาหลับขับตานอนที่นี่มาตลอด ขอบคุงกั๊บ ) , ป้าส้มโอ (วรรณกาญจน์ ) , พี่อัลมิตรา ( กลอนที่น่ารักและสำนวนที่น่าอ่าน) , พี่ตูน(ผู้หญิงไร้เงา ผู้คอยให้กำลังใจเสมอ ในการเขียนกลอนครับ) , คุณส่องหล้า , คุณธนรัฐ สวัสดิชัย , windsaint ( เทพเจ้าแห่งสายลม สายเลือด ส.ก. ชมพู-ฟ้า) , พี่ใจปลายทาง , ทะเลรัก (พี่ผู้ซึ่งผมหวังดีเสมอ), พี่บุษราคัม , พี่ราชิกา , ปลาทูสามเข่ง , จาวตาล ( ผีเสื้อปีกบาง ) , พี่ภีม , พี่เรน ( พี่ที่คอยแวะเวียน มอบน้ำใจให้คนรักกลอนอย่างพวกเราเสมอ ) คุณ idaho อิอิ และอีกมากมายหลายคนครับ แหมๆ จะเรียกว่ารุ่นก่อนจะกระไร เพราะดูแก่ไป เรียกว่ารุ่นไม่เก่าไม่ใหม่มากละกันนะครับ อิอิ **.. นี่คือ เพื่อนสนิทและมิตรสหายที่ได้รู้จักกันมาในช่วงนั้น และสาเหตุสำคัญส่วนนึงที่ทำให้ผมขาดหายไปจากกลอนแห่งไซเบอร์นี้ ก็น่าจะเป็นเรื่องของเวลาและหัวสมองของผม ช่วงที่เข้าปี 1 จำได้ว่าแทบไม่มีเวลาเล่นเน็ทแบบเก่า พร้อมๆกับหัวสมองของผมไม่แล่นคิดอะไรไม่ค่อยออก จึงไม่ค่อยมีเวลาเหมือนแต่ก่อนที่จะมาลงบทลกอน จนเวลามันค่อยๆล่วงผ่านไปเรื่อยๆ เห็น"ความเปลี่ยนแปลง"( ไปในทางที่ดี ) ของบ้านหลังนี้ เห็นเพื่อนสมาชิกหน้าใหม่มากมาย และได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อีกเช่นเดียวกัน.......... **.. แต่ที่อดไม่ได้ ที่เขียนหัวข้อในวันนี้ขึ้นก็เพราะ "ความคิดถึง" เป็นสำคัญ คิดถึงบางคนที่ไม่ได้คุยกันนาน , คิดถึงกลอนสำนวนน่าอ่านเสมอ , คิดถึง เพื่อน ผู้เติมต่อสายใยจากบทกวีอันเป็นนิรันดร และคิดถึง คิดถึง คิดถึงเสมอ........................................ **.. รักในทุกคน มิ่งมิตรทั้งเก่า ใหม่ และอนาคตครับ ..** **.. ขอขอบคุณ น้ำใจ ให้ความรัก จะสลัก กลางจิต มิผิดผัน แม้จะล่วง เช่นนี้ กี่วารวัน รักนิรันดร์ มิตรภาพ ตราบเท่านาน... ด้วยรักและหวังดี อีกทั้งคิดถึงเสมอ ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
28 กุมภาพันธ์ 2549 23:49 น. - comment id 563738
มาเก็บตังค์ค่าลิขสิทธ์สโลแกน ... ฮา
1 มีนาคม 2549 16:06 น. - comment id 563884
แวะมาเปิด \"อัลบั้มรูปถ่าย\" ของใครบางคนแถวนี้ เป็นภาพความทรงจำที่งดงามดีนะคะ
1 มีนาคม 2549 16:55 น. - comment id 563890
เรามาทีหลังอะ แต่ก็ได้รับมิตรภาพที่ดี ๆ จากนายและเพื่อน ๆ พี่ ๆ ในบ้านกลอนไทยนี้มากมายเลย จะแทรกตัวเข้าไปในอัลบั้มรูปเก่าของนายก็ไม่ได้ซะด้วยสิ เอาเป็นว่า เรายืนอยู่ข้าง ๆ นายจริง ๆ เลยละกัน คริ ๆๆ
1 มีนาคม 2549 21:55 น. - comment id 563964
สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอบอกก่อน ยินดีเป็นกำลังใจให้คุณและเพื่อน ๆ เสมอ ส่วนเรื่องการเขียนกลอนและการเข้ามาไทยโพเอ็ม บอกตามตรง เข้ามาในที่นี้แบบไม่ตั้งใจนัก โดยชีวิตในช่วงนั้นกำลังมีปัญหาและเบื่อหน่ายในหลาย ๆ เรื่อง อีกทั้งเวลาที่มีมากมาย จนไม่รู้จะเอาไปไหน เลยหันหาอะไรทำสักหน่อยเผื่อจะเป็นประโยชน์กับตัวเองขึ้นบ้าง (คิดอย่างนั้นจริง ๆ นะ อิอิ) และได้เริ่มค้นหาเว็บกลอน ในกระปุกและก็ได้เว็บมา 3 เว็บที่สนใจ ซึ่งเว็บแรก ไม่สามารถเข้าได้ (จำไม่ได้แล้วว่าชื่ออะไร) ส่วนเว็บที่สอง มีเนื้อหาไม่น่าสนใจนัก และเว็บสุดท้ายที่ดูขณะนั้นคือเว็บไทยโพเอ็ม ซึ่งได้ติดตามอ่านเพื่อน ๆ ในระยะแรก เห็นเขาคุยกันสนุกดี ซึ่งขณะนั้น ยอมรับ เขียนกลอนไม่เป็น (แต่ใช่ว่าขณะนี้จะเป็นนะ เพียงแต่ขณะนั้นไม่เป็นอะไรเลย) มีแต่ความรู้สึกอยากตอบ อยากให้กำลังใจเพื่อนนักกลอนเท่านั้น และมีเพื่อนสมาชิกหลายท่าน คอยให้คำแนะนำ หนึ่งในนั้นที่ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง คือน้องใจปลายทาง (น้องอ้อม) ที่ทำให้ เราเขียนกลอนได้ดีขึ้น และทุก ๆ คนที่คอยห่วงใยและคำแนะนำด้วย รวมถึงกำลังใจที่มอบให้ และขอขอบคุณอีกครั้งกับเจ้าของเว็บ คุณปีกฟ้า ที่สร้างเว็บที่เหมือนบ้านที่น่าอยู่ให้ทุกคนได้สื่อสารและรู้จักกัน ขอบคุณค่ะ ขอบคุณทุกคนสำหรับความอบอุ่นที่มากมี ที่ให้กันค่ะ
26 เมษายน 2549 23:52 น. - comment id 573527
ผมอยากจะบอกว่า ณ บ้านกลอนไทยแห่งนี้ ทำให้ผมได้รับอะไรต่างๆที่ทำให้ผมได้เข้าใจกับคำว่าศิลปะมากขึ้น รู้จักการคิดที่แตกต่าง และการใช้อารมณ์อย่างเหมาะสม ผมขอขอบคุณจริงๆครับ ตอนนี้ผมกำลังจะขึ้น ม.4 แล้ว ผมอาจจะยังมีเวลาอีกนานในการศึกษาชีวิตของตนเองครับ ขอบคุณบ้านกลอนไทยจริงๆ ขอบคุณพี่ๆทุกคนด้วยนะครับ น้องกูซ่าครับ
8 กรกฎาคม 2549 16:04 น. - comment id 589330
**.. ไคริ....เจ้าของนามปากกาว่า \"นกกระดาษ\"และ\"นิจนิรันดร์\" เพื่อนที่แสนดีของผม ด้วยเราสองคนเริ่มเข้ามาในบ้านกลอนไทยในช่วง4ปีนั้นใกล้เคียงกันมาก และด้วยวัยใกล้กันจึงคุยกันเสมอ ผมจำได้ว่า บางวันในห้องสนทนา ก็คุยกับลุงเวทย์และไครินี่แหละครับ ( อดนึกไม่ได้ อิอิ )............ ฝากความระลึกถึงคุณไคริด้วยนะคะ ฝากขอบคุณน้ำใจของเขาในวันเก่าๆด้วยค่ะ ยังระลึกถึงคุณนกกระดาษเสมอนะคะ
10 กันยายน 2549 21:21 น. - comment id 605007
ไม่ได้เจอกันซะนานนะ ท่านต้อง ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเขียนกลอนเหมือนเก่า แถมตอนนี้สมองยังตื้ออีกต่างหาก เศร้าจริงๆ แต่ยังคิดถึงทุกท่านเช่นเดิมครับ